Organem właściwym do rozpatrywania odwołań od decyzji o zwrocie środków, która w pierwszej instancji została wydana przez instytucję wdrażającą (IW) lub instytucję pośredniczącą (IP) jest zarząd województwa dla regionalnego programu operacyjnego (RPO) lub minister właściwy do spraw rozwoju regionalnego dla krajowego programu operacyjnego (PO). W przypadku wydania decyzji w pierwszej instancji przez instytucję zarządzającą (IZ) przysługuje natomiast wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. W praktyce oznacza to, że zarząd województwa jako instytucja zarządzająca może podjąć decyzję w składzie, jaki brał udział przy podjęciu decyzji, co do której został złożony wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy. Takie rozwiązanie budziło przez wiele lat kontrowersje zarówno w doktrynie, jak i w orzecznictwie sądów administracyjnych[1]. Ostatecznie rozbieżności zostały rozstrzygnięte uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego w składzie siedmiu sędziów[2], zgodnie z którą członek zarządu województwa nie podlega wyłączeniu w razie ponownego rozpatrywania sprawy w przedmiocie zwrotu środków, w sytuacji gdy uczestniczył on w wydaniu zaskarżonej decyzji. Odmienne podejście – zdaniem NSA – prowadziłoby do paraliżu decyzyjnego.
Treść dostępna jest dla naszych subskrybentów!
Tylko teraz dostęp do rp.pl za 19,90 zł za każdy miesiąc zamiast 29,90 zł!
Pełen dostęp do serwisu rp.pl – specjalistyczne treści prawne i ekonomiczne, w tym artykuły z Rzeczpospolitej i Plus Minus.
Możesz zrezygnować w każdej chwili.