Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 4 lipca 2019 r. (III PK 85/18)
Powód był zatrudniony w pozwanej spółce na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku dyrektora do spraw handlowych. Dodatkowo strony łączyła umowa o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy. Zgodnie z jej treścią powód zobowiązał się w okresie jednego roku od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę nie zajmować się interesami konkurencyjnymi wobec dotychczasowego pracodawcy. Z tego tytułu miało mu przysługiwać odszkodowanie w wysokości 25 proc. wynagrodzenia otrzymanego przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania klauzuli konkurencyjnej. Odszkodowanie miało być płatne w 12 równych miesięcznych ratach.