Zgodnie z art. 15g ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych1 (ustawa antykryzysowa), przedsiębiorca w rozumieniu art. 4 ust. 1 lub 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców2, organizacja pozarządowa oraz podmiot w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie3, a także osoba prawna w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych4 (dalej łącznie jako wnioskodawcy), u których wystąpił spadek obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19, mogą zwrócić się z wnioskiem o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy w postaci wypłacanych z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) środków na dofinansowanie wynagrodzeń pracowników objętych przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy oraz opłacenie składek na ubezpieczenia społeczne pracowników należne od pracodawcy od tych świadczeń.
Ocena, czy dane wsparcie stanowi pomoc publiczną dokonywana jest na podstawie art. 107 ust. 1 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), zgodnie z którym wsparcie dla przedsiębiorcy podlega przepisom o pomocy publicznej, o ile jednocześnie spełnia następujące przesłanki:
- udzielane jest przez państwo lub ze środków państwowych,
- ma charakter selektywny (uprzywilejowuje określonego przedsiębiorcę lub określonych przedsiębiorców albo produkcję określonych towarów),
- przedsiębiorca uzyskuje przysporzenie na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku,