Obligatoryjnym elementem każdej umowy spółki komandytowej jest kwotowe oznaczenie zakresu odpowiedzialności poszczególnych komandytariuszy wobec wierzycieli. Ich odpowiedzialność za zobowiązania podmiotu limitowana jest bowiem wysokością sumy komandytowej. Przy czym wspólnik ten wolny jest od odpowiedzialności w granicach wkładu rzeczywiście wniesionego do spółki.
Umowa podmiotu musi zawierać oznaczenie wkładów wnoszonych przez każdego wspólnika, a więc i komandytariusza, oraz ich wartość. Wniesienie wkładu przez komandytariusza może nastąpić w całości, niezwłocznie po zarejestrowaniu spółki albo w innym umownie określonym terminie. Jeżeli jednak czas ten nie został w kontrakcie podmiotu oznaczony, to spółka może wezwać komandytariusza do wykonania tego zobowiązania, a jego realizacja powinna nastąpić niezwłocznie (tj. bez zbędnej zwłoki od chwili odbioru wezwania).
Dopuszczalne jest wniesienie wkładu także częściami na zasadach i w terminach określonych w umowie. W przypadku braku odpowiednich zapisów kontraktu, spółka poprzez oświadczenie złożone komandytariuszowi może ustalić wielkość poszczególnych świadczeń częściowych i termin spełnienia każdego z nich. Jeżeli wniesienie wkładu następuje częściami, wówczas dokonanie każdego kolejnego z nich powinno być zgłoszone do KRS.
Uwaga!
Jeżeli umowa nie stanowi inaczej, wkład komandytariusza może być wniesiony w wartości niższej niż suma komandytowa. Postanowienie wspólników zwalniające komandytariusza z obowiązku wniesienia wkładu jest nieważne.