Związek zawodowy musi znać zmodyfikowaną pensję członka

k.p. chronią przed bezprawnym naruszeniem dóbr osobistych. Skoro art. 38 k.p. uprawnia związek zawodowy do otrzymania informacji o wysokości nowego wynagrodzenia, działaniom pracodawcy nie można zarzucić bezprawności. Co więcej, udostępnianie danych dotyczących pracownika przez pracodawcę, jako administratora danych, jest dopuszczalne, gdy jest to niezbędne do zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu. Tak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 1182).

Zawiadomienie organizacji związkowej o nowych warunkach płacy to obowiązek pracodawcy wynikający z ustawy (z art. 38 § 1 w zw. z art. 42 § 1 k.p.). Brak zgody pracownika na udostępnienie jest więc bezprzedmiotowy.

Komentarz eksperta

Izabela Zawacka, radca prawny w Kancelarii Prawa Pracy Wojewódka i Wspólnicy sp.k.

W analizowanym przypadku pracodawca, konsultując zamiar wypowiedzenia pracownikowi warunków płacy w trybie art. 38 k.p., jedynie ogólnie określił, że nowe warunki wynagradzania będą dostosowane do nowego stanowiska. Motywował to tym, że informacja o indywidualnej wysokości płacy mogłaby naruszać dobro osobiste etatowca w postaci prywatności (art. 11

1

k.p. w związku z art. 23 k.c.) oraz ustawę o ochronie danych osobowych (art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 23 ust. 1), a tym samym rodzić po stronie pracownika roszczenia odszkodowawcze. Sąd Najwyższy uznał, że takie działanie czyni konsultację związkową pozorną, gdyż związek nie może ocenić zasadności zamiaru wypowiedzenia zmieniającego zarówno co do przyczyny uzasadniającej samą modyfikację warunków, jak i zasadności wysokości nowych zarobków. Przystępując do organizacji związkowej, pracownik musi godzić się na konsekwencje w zakresie praw i obowiązków wynikających z takiego członkostwa. Jedną z nich jest prawo związku do poznania przyczyny uzasadniającej zamiar wypowiedzenia (definitywnego czy zmieniającego), a także informacji o indywidualnych warunkach zatrudnienia, w tym wysokości wynagrodzenia oraz innych świadczeniach płacowych (np. prawo do korzystania z konkretnego samochodu służbowego). Pracownik może się temu sprzeciwić, jedynie występując ze związku. Jego brak zgody na udostępnienie organizacjom danych o wysokości indywidualnego wynagrodzenia w trybie art. 38 k.p. nie rodzi skutków prawnych. Zasada opisana w wyroku SN dotyczy tylko udostępniania informacji o indywidualnych płacach na podstawie art. 38 k.p. To oznacza, że art. 26 pkt 1 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych nie stanowi samodzielnej podstawy takiego obowiązku pracodawcy. Zgodnie z tym przepisem do zakresu działania zakładowej organizacji związkowej należy w szczególności zajmowanie stanowiska w indywidualnych sprawach pracowniczych w zakresie unormowanym w prawie pracy. Jeżeli więc pracodawca przekazałby informacje dotyczące wysokości indywidualnego wynagrodzenia pracownika (lub innych indywidualnych warunkach zatrudnienia), powołując się wyłącznie na art. 26 pkt 1 ustawy o związkach zawodowych, mógłby naruszać dobra osobiste pracownika, co skutkowałoby powstaniem roszczeń odszkodowawczych po jego stronie, chyba że pracownik wyraziłby na to wcześniej zgodę