Sąd Najwyższy wydał 19 marca 2019 r. przełomowy wyrok dotyczący pracy tymczasowej (sygn. akt III UK 84/18). Podważa on ugruntowaną praktykę rynkową stosowaną w latach 2010-2017, a polegającą na naprzemiennym zatrudnieniu pracowników tymczasowych przez bliźniacze spółki tworzone przez agencje zatrudnienia. SN zakwestionował ten mechanizm, mówiąc wprost, że stanowi on obejście prawa i jest nie do pogodzenia z systemową interpretacją przepisów o pracy tymczasowej.
Stan faktyczny sprawy opierał się na kolejnym, naprzemiennym zatrudnianiu pracownika tymczasowego u pracodawcy użytkownika za pośrednictwem trzech agencji (powiązanych kapitałowo z pracodawcą użytkownikiem). Dodatkowo pracownik był zatrudniony bez przeprowadzania procesu rekrutacji, a pełnomocnikiem każdej agencji była ta sama osoba.