Tak uznał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 lipca 2017 r., II OSK 2766/15.
Starosta wydał decyzję, którą udzielił inwestorowi pozwolenia na budowę stacji LPG wraz z wyjazdem i placem manewrowym oraz budynkiem typu kontenerowego. Po zrealizowaniu inwestycji powiatowy inspektor nadzoru budowlanego (PINB) udzielił pozwolenia na użytkowanie.
Następnie wojewoda wydał decyzję, którą stwierdził nieważność ww. decyzji starosty jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa. Po stwierdzeniu nieważności decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę organy administracji uznały, że zaistniała przesłanka do wznowienia postępowania zakończonego decyzją udzielającą pozwolenia na użytkowanie, wymieniona w art. 145 § 1 pkt 8 Kodeksu postępowania administracyjnego (k.p.a. - decyzja została wydana w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone lub zmienione) i po wznowieniu postępowania (postanowienie) PINB wydał decyzję, którą uchylił decyzję o pozwoleniu na użytkowanie i odmówił udzielenia takiego pozwolenia. Wojewódzki inspektor nadzoru budowlanego (WINB) utrzymał tę decyzję w mocy.
Decyzja WINB została zaskarżona do wojewódzkiego sądu administracyjnego który skargę oddalił.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 10 czerwca 2014 r., II OSK 85/13, uchylił zaskarżony wyrok sądu I instancji, uchylił zaskarżoną decyzję WINB oraz postanowienie i decyzję PINB. Sąd uznał, że stwierdzenie nieważności decyzji, na podstawie której wydano inną przedmiotowo zależną decyzję, może stanowić podstawę do stwierdzenia nieważności decyzji zależnej na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a., jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa, a nie do wznowienia postępowania na mocy art. 145 § 1 pkt 8 k.p.a.
