W myśl art. 39 k.p. pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę osobie, której brakuje do osiągnięcia wieku emerytalnego nie więcej niż 4 lata, jeżeli okres zatrudnienia umożliwia jej uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku. Zakaz ten obowiązuje w stosunku do wszystkich rodzajów umów, które mogą zostać rozwiązane w trybie wypowiedzenia, tj. zarówno do tych zawartych na czas nieokreślony, jak i określony. Potwierdził to Sąd Najwyższy, który w wyroku z 18 grudnia 2014 r. (II PK 50/14) uznał, że pracownik zatrudniony na podstawie terminowej umowy o pracę podlega ochronie przedemerytalnej, nawet jeśli zawarta umowa rozwiąże się przed osiągnięciem przez niego wieku emerytalnego.
Czytaj także: Granice ochrony przedemerytalnej pracownika
Dwa wyjątki
Możliwość wypowiedzenia umowy o pracę pracownikowi w przedemerytalnym wieku ochronnym dopuszczono wyłącznie w przypadku:
- ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy (art. 411 § 1 k.p.), a także
- w razie uzyskania przez pracownika prawa do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy (art. 40 k.p.).