Ściąganie długów nie będzie łatwiejsze

[b]Odpowiada Kamil Wojtowicz radca prawny, DGFP Kancelaria Prawna Wojtowicz, Szczerbiński we Wrocławiu:[/b]

Nowe przepisy zawarte w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=2ACDEEB8B0EBF456BABBE4290046BD17?id=353665]ustawie z 9 kwietnia 2010 r.[/link] umożliwiają zgłaszanie do biur informacji gospodarczych dłużników, będących konsumentami, w szerszym katalogu umów, niż to było w starej ustawie. Poprzednia ustawa uprzywilejowywała tylko niektórych przedsiębiorców w zakresie zgłaszania informacji o zaległych zobowiązaniach konsumenckich, wyliczonych w art. 7.

Ponadto nowe przepisy pozwalają osobom fizycznym na wpisywanie swoich dłużników do BIG na podstawie uzyskanego tytułu wykonawczego, czyli nakazu zapłaty, wyroku czy ugody sądowej zaopatrzonej w klauzulę wykonalności; nie było to możliwe pod rządami starej ustawy. Teraz nowe zapisy w pewnym sensie zrównują prawa i obowiązki konsumentów oraz przedsiębiorców, którzy wcześniej pod tym względem byli dla konsumenta „nietykalni”.

Nie należy jednak zapominać o obowiązującej już od wielu lat ustawie o Krajowym Rejestrze Sądowym (1997 r.) i bliźniaczych przepisach art. 41 oraz 56. Pozwalają one wierzycielowi, posiadającemu tytuł wykonawczy przeciwko dłużnikowi, dokonać wpisu do rejestru dłużników niewypłacalnych (RDN) prowadzonego przy KRS.

[srodtytul]Czy nowa ustawa ułatwi życie przedsiębiorcom?[/srodtytul]

Ponieważ podobna ustawa istnieje już od wielu lat, nowe przepisy stały się bardziej przejrzyste i analogiczne do tych zawartych w ustawie o KRS. Ale życia raczej nie ułatwią. Cieszą się natomiast firmy windykacyjne, faktoringowe i fundusze sekurytyzacyjne.

Po zakupie wierzytelności będą one mogły skorzystać z BIG, do czego pod rządami starej ustawy nie były uprawnione, a na RDN, z racji jego małej popularności, się nie decydowały.

[srodtytul]Czego pana zdaniem brakuje w nowych regulacjach?[/srodtytul]

W nowej ustawie o BIG brakuje przede wszystkim zmiany przepisów o dostępie do danych. W ustawie pozostawiono procedurę udostępniania informacji w gestii regulaminów wewnętrznych firm prowadzących rejestry. Wiąże się to z ponoszeniem opłat i koniecznością podpisania umowy o dostępie do danych. Oznacza to, że przeciętny Kowalski będzie miał problem z uzyskaniem informacji o przeciętnym Nowaku.

[srodtytul]Czy przepisy obowiązujące w innych państwach są bardziej liberalne?[/srodtytul]

W krajach UE przepisy są zbliżone do polskich pod względem kręgu osób uprawnionych do wpisywania dłużników do takich rejestrów. Natomiast niektóre kraje mają bardziej restrykcyjne regulacje, jeżeli chodzi o podstawę takiego wpisu (czyli posiadanie tytułu wykonawczego), co moim zdaniem jest jak najbardziej słuszne.

Nasza kancelaria coraz częściej spotyka się z przypadkami nadużywania prawa do wpisania przedsiębiorcy do BIG. Nadgorliwi kontrahenci robią to nawet w sytuacji, gdy chodzi o niewielkie pieniądze, ok. 600 – 800 zł, a brak zapłaty jest wynikiem tego, że druga strona nie wywiązała się z jakiegoś zobowiązania. Sprawa taka kończy się w sądzie.

W niektórych krajach występują różnice w wysokości kwoty progowej długu, uprawniającej wierzyciela do wpisania dłużnika do BIG.

W Polsce jest to 200 zł (w przypadku konsumenta) i 500 zł (przedsiębiorca).

Nowa ustawa nie przewiduje natomiast minimalnej kwoty przy wierzytelności stwierdzonej tytułem wykonawczym.

[srodtytul]Jak wygląda teraz procedura ściągania długów przez firmy?[/srodtytul]

Procedura ta niewiele się zmieni, gdyż nowe przepisy nie mają żadnego wpływu na postępowanie cywilne. Po postępowaniu polubownym, czyli wezwaniu dłużnika do zapłaty, wierzyciel-przedsiębiorca będzie miał w ręku dodatkowy atut w postaci prostszej procedury wpisu dłużnika-konsumenta do BIG. W niektórych przypadkach może to zmobilizować dłużnika do działania.