Dlatego planując rozwijanie działalności u naszego wschodniego sąsiada, warto wiedzieć, że – pomimo jego pozostawania poza Unią Europejską – możliwości oferowane przez ukraiński system własności przemysłowej, są zbliżone do tych, znanych już ?z Polski i Europy.
Liczy się wygląd
Zaspokajanie potrzeb estetycznych bądź ergonomicznych – taki cel musi realizować wygląd zewnętrzny produktu, aby został na Ukrainie uznany za wzór przemysłowy. Wzór sam ?w sobie stanowi efekt twórczości ?w dziedzinie projektowania i odznacza się np. specyficznym kształtem lub kolorystyką projektowanego przedmiotu. Nie ma przy tym znaczenia, czy wzór jest płaski czy trójwymiarowy, ale może on obejmować tylko wygląd zewnętrzny produktu, a nie jego konstrukcję wewnętrzną. To ograniczenie jest typowe dla wzornictwa przemysłowego – podkreśla się w ten sposób, że mamy tu do czynienia z ochroną wizualnego aspektu przedmiotu, a nie mechanizmów jego działania. Jest to istotne szczególnie dla takich branż, jak meblarska, zabawkarska czy wytwarzanie opakowań.
Nowość jest ważna
Dodatkowo, ów przedmiot musi być nowy. Nowy, czyli ogółem istotnych cech zewnętrznych, decydujących o estetyce i ergonomii, powinien odróżniać się od wyglądu produktów udostępnionych dotychczas gdziekolwiek na świecie. Dla oceny nowości miarodajny jest dzień złożenia wniosku do ukraińskiego urzędu patentowego albo tzw. data pierwszeństwa (np. wcześniejsze zgłoszenie tego wzoru w polskim urzędzie patentowym).
Istotnym ułatwieniem dla zgłaszającego jest instytucja „okresu łaski". Mianowicie, nie zniweczy nowości ujawnienie wzoru przez jego twórcę lub osobę, która uzyskała od niego bezpośrednio lub pośrednio informacje na temat wzoru, w ciągu ?sześciu miesięcy przed datą złożenia wniosku do urzędu lub stosownej daty pierwszeństwa.
Poza nowością ukraiński ustawodawca nie przewidział wprost żadnego dodatkowego wymogu otrzymania monopolu, jak chociażby przemysłowa stosowalność czy indywidualny charakter wzoru wymagany w polskim prawie własności przemysłowej.
