Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny ?w Białymstoku w wyroku z 27 maja 2014 r. (II SA/Bk 75/14).
Powiatowy inspektor nadzoru budowlanego prowadził w stosunku do skarżącego postępowanie administracyjne w sprawie legalności budynku gospodarczego i szklarni, usytuowanych na jego nieruchomości, podczas którego zobowiązał go do przedłożenia aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla tej inwestycji. W wydanej przez prezydenta miasta decyzji o warunkach zabudowy dla budynku gospodarczego ?i szklarni na podstawie przeprowadzonej analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu określone zostały ?m.in. szczegółowe wymagania w zakresie ochrony i kształtowania ładu przestrzennego dla każdego z budynków. Określając wymagania w zakresie geometrii dachu w odniesieniu do budynku szklarni, organ ustalił, że szklarnia powinna mieć dach jednospadowy o kierunku kalenicy równoległym do ulicy. Ta decyzja – po rozpoznaniu odwołania właściciela sąsiedniej nieruchomości – została utrzymana w mocy przez samorządowe kolegium odwoławcze (SKO) i stała się ostateczna.
Skarżący złożył w organie I instancji wniosek o zmianę decyzji o ustaleniu warunków zabudowy dla szklarni w zakresie ustalonego wymogu dachu jednospadowego i kierunku kalenicy równoległego do ulicy, wnosząc o zmianę usytuowania dachu z kierunkiem kalenicy prostopadłym do ulicy.
Prezydent miasta, powołując się na art. 155 kodeksu postępowania administracyjnego, orzekł o odmowie zmiany decyzji, wskazując, że dla zmiany decyzji, na mocy której strona nabyła prawo, niezbędne jest spełnienie m.in. przesłanki wyraźnej zgody na zmianę decyzji wyrażonej przez wszystkie strony postępowania. Wobec zaś sprzeciwu jednej ze stron (właściciela sąsiedniej nieruchomości) należało wydać decyzję odmowną. Od tej decyzji skarżący wniósł odwołanie, jednak SKO utrzymało decyzję w mocy.
Skarżący wniósł skargę do sądu, który skargę oddalił. Wskazał, że zgodnie z art. 155 k.p.a. decyzja ostateczna, na mocy której strona nabyła prawo, może być w każdym czasie za zgodą strony uchylona lub zmieniona przez organ administracji publicznej, który ją wydał, lub przez organ wyższego stopnia, jeżeli przepisy szczególne nie sprzeciwiają się uchyleniu lub zmianie takiej decyzji i przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Ustawowymi przesłankami zmiany decyzji ostatecznej są tym samym: zgoda strony (stron) postępowania na zmianę decyzji, przy czym chodzi o stronę (strony), o których uprawnieniach lub obowiązkach orzekła decyzja ostateczna, brak przeszkód do zmiany decyzji w przepisach szczególnych oraz uzasadniający zmianę decyzji interes społeczny lub słuszny interes strony. W omawianej sprawie te przesłanki nie zaistniały. Można bronić poglądu, że brak zgody innych niż skarżący (inwestor) stron postępowania (tu: sąsiad) na zmianę decyzji w sprawie warunków zabudowy nie musiał być przesądzający. Nie można bowiem innych niż inwestor uczestników takiego postępowania uznawać za tych, o czyich prawach lub obowiązkach orzekła decyzja. Jednak nawet wówczas nie można byłoby o żądanej zmianie decyzji orzec, zważywszy na szczególne zasady wydawania takiej decyzji, niepozostawiające organowi decyzyjnemu jakiegokolwiek luzu decyzyjnego, a w konsekwencji niepozwalające na uznaniowe wprowadzenie jakichkolwiek zmian do decyzji.
