Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 18 czerwca 2014 r. (V CSK 425/13).
Stan faktyczny, będący przedmiotem analizy SN, dotyczył sytuacji, w której gmina wystąpiła przeciwko spółce z o.o. z powództwem o rozwiązanie stosunku wieczystego użytkowania gruntu.
Pozwana nabyła w 2004 r. prawo wieczystego użytkowania nieruchomości objętej sporem jako składnik przedsiębiorstwa upadłej Grupy Kapitałowej „I" SA. Z umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste wynikał obowiązek wzniesienia na tej nieruchomości do końca 2001 r. budynku mieszkalnego. Budynek nie został wzniesiony we wskazanym terminie, wobec czego gmina wystąpiła z powództwem o rozwiązanie umowy.
Powództwo zostało oddalone przez sąd okręgowy. Sąd apelacyjny jednak po rozpoznaniu apelacji powódki uwzględnił powództwo w zakresie żądania rozwiązania umowy użytkowania wieczystego. Zdaniem sądu apelacyjnego nabycie przez pozwaną od syndyka masy upadłości przedsiębiorstwa upadłej grupy kapitałowej, w tym prawa użytkowania wieczystego gruntu objętego sporem, nie spowodowało wygaśnięcia obowiązku zabudowania tej nieruchomości. Następcy prawni pierwotnego użytkownika wieczystego pozostają bowiem związani ustalonym w umowie sposobem korzystania z niego. Pozwana była zatem zobowiązana do wybudowania na tym gruncie budynku.
Pozwana wniosła skargę kasacyjną, żądając uchylenia powyższego wyroku. Podniosła, że skutkiem nabycia prawa użytkowania wieczystego od syndyka masy upadłości jest wygaśnięcie obowiązku zabudowania gruntu.