Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I CSK 163/17 z 20 grudnia 2017 r.
W wyniku działu spadku z 1965 r., mieszkanie własnościowe po zmarłej w 1943 r. C. P. otrzymał w 1966 r. W. P. Spółdzielnia wezwała W. P. do spełnienia formalności członkowskich. W 1968 r. Spółdzielnia poinformowała, że w związku z niedopełnieniem wskazanych formalności, lokal pozostaje własnością spółdzielni w dyspozycji jej zarządu. W 1989 r. Spółdzielnia poinformowała Okręgową Radę Adwokacką w W. (ORA), że umową z 1956 r. wynajęła lokal jako użytkowy radzie adwokackiej dla zespołu adwokackiego. Wskazała, że po nabyciu przez Radę Adwokacką od W. P. własnościowego prawa do lokalu, Radzie tej przysługiwać będzie prawo przyjęcia w poczet członków spółdzielni, zgodnie z jej statutem. Miesiąc później W. P. zawarł z ORA umowę, na mocy której przeniósł odpłatnie należące do niego prawo do wymienionego lokalu, oświadczając, że zrezygnuje z członkostwa w Spółdzielni z chwilą przyjęcia ORA w poczet członków. Pół roku później, zarząd spółdzielni poinformował, że ORA stała się członkiem spółdzielni i wezwał do wpłaty wpisowego oraz udziałów członkowskich