Przepracowany jak Polak
Równowaga między życiem zawodowym a prywatnym (ang. work-life balance) jest jednym z warunków zachowania zdrowia, dobrego samopoczucia i satysfakcji z życia i pracy. Z kolei jej brak może prowadzić do frustracji, wypalenia zawodowego, konfliktów w pracy i rodzinie oraz znaczącego pogorszenia stanu zdrowia i spadku poczucia własnej wartości. Z badań wynika, że zaburzony work-life balance 12-krotnie zwiększa ryzyko wypalenia zawodowego i 3-krotnie podnosi ryzyko wystąpienia stanów depresyjnych[1]. Nie mniej ważna od tych danych jest świadomość, że pracownik przepracowany to pracownik po prostu nieefektywny, który z trudem realizuje swoje zadania, jest mało zmotywowany i zaangażowany, częściej choruje i przebywa na zwolnieniach.
Z trudnościami w godzeniu życia zawodowego i osobistego boryka się znaczna część osób zatrudnionych w polskich przedsiębiorstwach. Blisko 80% pracowników uważa, że zbyt dużo czasu poświęca na pracę, a ponad połowa deklaruje, że dopasowanie czasu pracy do obowiązków rodzinnych przychodzi im z trudnością[2].
Zatrzymać wartościowego pracownika
Ostatnie lata przyniosły wyraźną zmianę postaw i oczekiwań pracowników. Pięcie się po szczeblach kariery przestaje być dla nich atrakcyjną perspektywą, jeśli wiąże się z koniecznością nadmiernego zaangażowania w obowiązki zawodowe. Z badania przeprowadzonego przez firmę Accenture wynika, że 52% pracowników odrzuciło ofertę pracy ze względu na obawy, że zaburzy ona ich work-life balance[3].