Treść dostępna jest dla naszych prenumeratorów!
Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach e-prenumeraty Rzeczpospolitej. Korzystaj z nieograniczonego dostępu i czytaj swoje ulubione treści w serwisie rp.pl i e-wydaniu.
Zmiany w kodeksie pracy nie dla wszystkich pracowników systemu oświaty
Na elastyczną organizację pracy w szkole nie mogą liczyć pracownicy, których zadania uniemożliwiają wykonywanie pracy zdalnej, np. sprzątaczka czy konserwator. Podobnie jest z nauczycielami, pedagogami czy psychologami.
Powszechnie uważa się, że w szkole pracują tylko nauczyciele, a podstawą prawną dla wszelkich czynności wobec pracowników systemu oświaty z zakresu prawa pracy jest ustawa z 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela (tekst jedn. DzU z 2021 r., poz. 1762 ze zm.). To prawda, że Karta Nauczyciela zawiera m.in. artykuły normujące zasady nawiązania, zmiany i rozwiązania stosunku pracy (rozdz. 4), jak i przepisy określające warunki pracy i wynagrodzenie (rozdz. 5). To prawda, że jest tzw. pragmatyką zawodową i ma pierwszeństwo przed kodeksem pracy w zakresie spraw wynikających ze stosunku pracy nieuregulowanych przepisami tej ustawy (art. 91c ust. 1 KN). Trzeba jednak pamiętać, że szkoła to nie tylko nauczyciele. To także pracownicy administracji i obsługi oświaty zatrudnieni na podstawie ustawy z 21 l istopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (tekst jedn. DzU z 2022 r., poz. 530). Co więcej, w stosunku do pracowników zatrudnionych w placówkach niepublicznych przede wszystkim stosuje się przepisy kodeksu pracy, a tylko – w zależności od wymiaru zatrudniania danego pedagoga – wybrane artykuły Karty Nauczyciela. Dlatego też ostatnia nowelizacja kodeksu pracy jest istotna również dla pracowników systemu oświaty.
Pozostało 84% artykułu
