Polisa ubezpieczeniowa kupiona za granicą z podatkiem CIT u źródła

Gdy firma ubezpieczeniowa z innego kraju gwarantuje polskiej spółce wypłatę odszkodowania w razie niewypłacalności dłużnika, fiskus może uznać, że od przekazywanych składek krajowy podmiot powinien pobrać zryczałtowaną daninę.

Publikacja: 14.05.2018 00:01

Polisa ubezpieczeniowa kupiona za granicą z podatkiem CIT u źródła

Foto: Adobe Stock

Zdarza się, że polska spółka nabywa usługę ubezpieczeniową od firmy mającej siedzibę za granicą. Przedmiotem zawartej umowy jest w szczególności wypłata przez ubezpieczyciela odszkodowania w przypadku przewlekłej zwłoki (długotrwałego braku zapłaty) lub niewypłacalności dłużników polskiego podmiotu – do wysokości wskazanej w polisie ubezpieczeniowej. W związku z zawartą umową ubezpieczeniową mogą powstać wątpliwości w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.

Katalog świadczeń

Ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym w Polsce przychody nierezydentów m.in. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT). W interpretacjach organów podatkowych wskazuje się, że w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w tym przepisie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo powinny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie (por. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2014 r., IBPBI/2/ 423-1312/14/BG).

W kontekście świadczeń nabywanych przez polski podmiot na uwagę zasługują usługi poręczenia oraz gwarancji.

Poręczenie i gwarancja

- Poręczenie jest umową, w której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik go nie wykonał.

- Gwarancja natomiast jest umową, na podstawie której gwarant zobowiązuje się na rzecz beneficjenta gwarancji, że po spełnieniu przez beneficjenta określonych warunków zapłaty, wykona on na rzecz beneficjenta świadczenie pieniężne. W ramach tego stosunku, gwarant poniesie więc odpowiedzialność, w sytuacji gdy dłużnik nie spełni swojego świadczenia. Gwaranta obciąża zatem ryzyko niekorzystnych następstw tego zdarzenia, gdyż będzie on zobowiązany do zapłaty określonej sumy pieniędzy na rzecz beneficjenta gwarancji.

Zabezpieczenie wierzytelności

Obie opisane umowy – poręczenia oraz gwarancji – służą zabezpieczeniu wierzytelności. Na tej podstawie można zatem uznać, że umowa, której stroną jest polski podmiot, należy do umów o charakterze podobnym do umów poręczenia lub gwarancji. Przedmiotem tej umowy jest bowiem także zabezpieczenie należności polskiej spółki jako wierzyciela. Zagraniczna firma ubezpieczeniowa gwarantuje polskiemu podmiotowi wypłatę, w określonej wysokości, w przypadku niewypłacalności dłużnika. W związku z tym, w przypadku wypłat dokonywanych na rzecz podmiotu zagranicznego z tytułu ubezpieczenia należności (zapłata za polisę) istnieje wysokie ryzyko uznania przez organy podatkowe, że są objęte dyspozycją przepisu art. 26 ust. 1 ustawy o CIT.

Przyda się certyfikat rezydencji

Dodatkowo należy wskazać, że w ostatnim czasie pojawiły się interpretacje organów podatkowych, które traktują ogólnie usługi ubezpieczenia jako usługi o charakterze podobnym do usług, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Organy argumentują, że zgodnie z art. 805 § 1 ustawy – Kodeks cywilny przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę, co czyni tę umowę zbliżoną do umowy gwarancji (por. interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 września 2017 r., 0114-KDIP2-1.4010.132.2017.1.AJ).

Tym samym, w celu eliminacji ryzyka podatkowego, zasadne byłoby pozyskanie przez polski podmiot, aktualnego na dzień wypłaty należności, certyfikatu rezydencji zagranicznego towarzystwa ubezpieczeniowego. Pozwoli to bowiem na zastosowanie całkowitego zwolnienia z opodatkowania w Polsce wynikającego z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Autorka jest konsultantką podatkową w ECDDP Sp. z o.o. www.ecdpgroup.com

podstawa prawna: art. 21 ust. 1 pkt 2a i art. 26 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 2343 ze zm.)

Zdarza się, że polska spółka nabywa usługę ubezpieczeniową od firmy mającej siedzibę za granicą. Przedmiotem zawartej umowy jest w szczególności wypłata przez ubezpieczyciela odszkodowania w przypadku przewlekłej zwłoki (długotrwałego braku zapłaty) lub niewypłacalności dłużników polskiego podmiotu – do wysokości wskazanej w polisie ubezpieczeniowej. W związku z zawartą umową ubezpieczeniową mogą powstać wątpliwości w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.

Pozostało 88% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe