Zdarza się, że polska spółka nabywa usługę ubezpieczeniową od firmy mającej siedzibę za granicą. Przedmiotem zawartej umowy jest w szczególności wypłata przez ubezpieczyciela odszkodowania w przypadku przewlekłej zwłoki (długotrwałego braku zapłaty) lub niewypłacalności dłużników polskiego podmiotu – do wysokości wskazanej w polisie ubezpieczeniowej. W związku z zawartą umową ubezpieczeniową mogą powstać wątpliwości w zakresie obowiązku poboru podatku u źródła.
Katalog świadczeń
Ustawodawca objął obowiązkiem podatkowym w Polsce przychody nierezydentów m.in. z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze (art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT). W interpretacjach organów podatkowych wskazuje się, że w ramach tego katalogu za świadczenia o podobnym charakterze należy uznać wyłącznie świadczenia równorzędne do wymienionych w tym przepisie. Oznacza to, że aby dane świadczenie można było zakwalifikować do katalogu wskazanego powyżej, powinno ono spełniać takie same przesłanki albo powinny wynikać z niego takie same prawa i obowiązki dla stron jak ze świadczeń wymienionych w cytowanym przepisie (por. interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2014 r., IBPBI/2/ 423-1312/14/BG).
W kontekście świadczeń nabywanych przez polski podmiot na uwagę zasługują usługi poręczenia oraz gwarancji.
Poręczenie i gwarancja
- Poręczenie jest umową, w której poręczyciel zobowiązuje się względem wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek, gdyby dłużnik go nie wykonał.
- Gwarancja natomiast jest umową, na podstawie której gwarant zobowiązuje się na rzecz beneficjenta gwarancji, że po spełnieniu przez beneficjenta określonych warunków zapłaty, wykona on na rzecz beneficjenta świadczenie pieniężne. W ramach tego stosunku, gwarant poniesie więc odpowiedzialność, w sytuacji gdy dłużnik nie spełni swojego świadczenia. Gwaranta obciąża zatem ryzyko niekorzystnych następstw tego zdarzenia, gdyż będzie on zobowiązany do zapłaty określonej sumy pieniędzy na rzecz beneficjenta gwarancji.