Tak wynika z wydanej 19 września 2018 r. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (0114-KDIP2-2.4010.267.2018.1.AM).
Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej zgłosił się podatnik CIT działający w branży chemicznej, który w toku prowadzonej działalności nabywa lub wytwarza we własnym zakresie środki trwałe oraz nabywa wartości niematerialne i prawne, które podlegają amortyzacji podatkowej.
Wnioskodawca wskazał, że zakup lub wytworzenie środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych może się odbywać ze środków pozyskanych na podstawie umowy kredytu bankowego lub na podstawie umów pożyczek zawartych z innymi podmiotami. W związku z tym może on ponosić koszty pozyskania tego finansowania oraz koszty związane z korzystaniem z tych środków finansowych. Jak wskazał wnioskodawca, przedmiotowe wydatki mogą być poniesione lub naliczone do dnia oddania danego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania. W rezultacie, będzie zaliczał do wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych także koszty/wydatki, które spełniają definicję kosztów finansowania dłużnego wskazaną w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT. Ustalona w ten sposób wartość początkowa będzie stanowiła następnie podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.
W związku z tym, wnioskodawca wystąpił do organu z zapytaniem o sposób ustalania kosztów finansowania dłużnego w danym roku podatkowym w przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, do których wartości początkowej zaliczone są koszty finansowania dłużnego.
Organ podatkowy potwierdził, że w takiej sytuacji koszty finansowania dłużnego, będą co do zasady wpływały na wysokość ewentualnej nadwyżki kosztów finansowania dłużnego w danym roku, poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Kosztem finansowania dłużnego w danym roku podatkowym będzie bowiem taka część odpisu amortyzacyjnego, która odpowiada proporcji, w jakiej wartość wszystkich kosztów finansowania dłużnego zawartych w wartości początkowej danego aktywa trwałego, pozostaje do całej wartości początkowej tego składnika majątku.
