Firmy podejmując różnorodne działania promocyjne coraz częściej starają się budować swój wizerunek wespół z organizacjami pozarządowymi, zajmującymi się np. pomocą osobom niepełnosprawnym, poszkodowanym w wypadkach, ochroną zdrowia, ochroną środowiska itp. Akcje te, mając silne emocjonalne oddziaływanie na znaczną część społeczeństwa, pośrednio kreują pozytywny wizerunek firmy, jej produktów i pracowników. Dzięki temu ukazują uczestniczącego w niej przedsiębiorcę jako firmę zaangażowaną w kształtowanie rzeczywistości społecznej, potrafiącą dzielić się osiągniętym sukcesem.
Z podatkowego punktu widzenia finansowanie działań promocyjnych co do zasady stanowi koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT (odpowiednio art. 22 ust. 1 ustawy o PIT), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ustawy o CIT (odpowiednio art. 23 ustawy o PIT). Zastrzeżenie dotyczy w tym przypadku wydatków wymienionych w:
- art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT (art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT) oraz
- art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT (art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT).
W art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT (art. 23 ust. 1 pkt 11 ustawy o PIT) ustawodawca postanowił, że nie stanowią kosztu uzyskania przychodu darowizny i ofiary wszelkiego rodzaju, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje.
