Jak wykazać spełnienie przesłanek
Mając na uwadze nową definicję rzeczywistego właściciela pojawia się kluczowe pytanie, w jaki sposób wykazać, że zagraniczny kontrahent wypełnia jej warunki.
W mojej ocenie, nie budzi wątpliwości, że dla zachowania należytej staranności płatnicy powinni teraz każdorazowo pozyskiwać od kontrahenta nie tylko certyfikat rezydencji podatkowej, lecz również oświadczenie o posiadaniu statusu beneficial owner.
Treść oświadczenia powinna natomiast odnosić się wprost do brzmienia nowej definicji beneficial owner, a więc powinna obejmować nie tylko wskazanie, że kontrahent uzyskuje należności dla własnej korzyści i nie jest agentem lub pośrednikiem (zgodnie z art. 4a pkt 29 ustawy o CIT), lecz również zawierać informacje dotyczących prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej (zgodnie z art. 24a ust. 18 ustawy o CIT).
Nie można oczywiście wykluczyć sytuacji, w której organy podatkowe nie będą uznawać, iż złożenie samego oświadczenia jest wystarczające dla potwierdzenia statusu kontrahenta i będą wymagać od płatników przedstawienia dodatkowych dokumentów na potwierdzenie informacji wskazanych w oświadczeniu.
Dokumentami takimi mogą być przykładowo:
1) aktualny odpis z rejestru przedsiębiorców,
2) potwierdzenie uprawnienia do reprezentacji kontrahenta osób, które występują w jego imieniu i podpisują oświadczenie,
3) ostatnie aktualne sprawozdanie finansowe,
4) wykaz składników majątkowych kontrahenta i zatrudnionych pracowników.
Zakres dodatkowych dokumentów będzie oczywiście każdorazowo określany indywidualnie a przedstawiony katalog ma charakter poglądowy. Niemniej jednak, dls bezpieczeństwa podatkowego firmy, zalecane jest, aby płatnicy pozyskiwali od kontrahentów jak najwięcej dokumentacji związanej z ich działalnością gospodarczą.
Wnioski
Wprowadzenie obowiązku weryfikacji statusu beneficial owner (praktycznie w każdym przypadku, kiedy stosujemy preferencyjne zasady opodatkowania), w połączeniu z nową szeroką definicją beneficial owner oraz brakiem jasnego wskazania, w jaki sposób należy weryfikować status kontrahenta (głównie w aspekcie pozyskiwania odpowiednich dokumentów), będą stanowić nowe pole sporów pomiędzy płatnikami (oraz niekiedy podatnikami zagranicznymi) a organami podatkowymi.
Jednocześnie, mając na uwadze bardzo nieostre brzmienie przepisów, płatnicy stoją w tej sytuacji na z góry przegranej pozycji, a dla zachowania bezpieczeństwa podatkowego będą zmuszeni z jednej strony do podjęcia negocjacji z kontrahentami zagranicznymi w zakresie pozyskiwania dodatkowych informacji i dokumentów oraz – z drugiej strony – do wykazania organom podatkowym, że pozyskane z zagranicy informacje i dokumenty są nie tylko zgodne z prawdą, ale również wystarczające dla uznania, że dany kontrahent ma status rzeczywistego właściciela w stosunku do wypłacanych należności.
— Marcin Zarzycki