Koniec 2018 roku upłynął pod znakiem obaw o rosnące w ogromnym tempie ceny energii elektrycznej. Chociaż od Nowego Roku minęło już sporo czasu, rząd dalej rozważa, jak uporać się ze skutkami wzrostu kosztów zakupu uprawnień do emisji CO2.
Czytaj także: Jak utylizować wyroby akcyzowe
Pierwsze działania podjęto ustawą z 28 grudnia 2018 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw. Na jej podstawie znacznie obniżono stawkę akcyzy za energię elektryczną i wprowadzono jednorazowy mechanizm, za pomocą którego ceny energii elektrycznej zamrożono, a przedsiębiorstwom energetycznym umożliwiono rekompensowanie strat spowodowanych obowiązkiem stosowania cen z 2018 r. Zanim Sejm 21 lutego 2019 r. zdążył poprawić naprędce uchwaloną nowelizację, na stole minister przedsiębiorczości i technologii leżał już projekt ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych. Mimo że wciąż znajduje się on na wczesnym etapie procedowania i nie trafił jeszcze do Sejmu, warto przyjrzeć się mu już teraz, by nie stracić szansy na skorzystanie z oferowanych przezeń korzyści.
Długoterminowy mechanizm
Projekt ustawy o systemie rekompensat dla sektorów i podsektorów energochłonnych, inaczej niż wspomniana nowelizacja ustawy o podatku akcyzowym z 28 grudnia 2018 r. mająca jednorazowe zastosowanie, zakłada wprowadzenie długoterminowego mechanizmu rekompensowania wzrostu kosztów energii elektrycznej spowodowanego obowiązkiem zakupu uprawnień do emisji CO2. Z perspektywy odbiorców energii jego celem jest łagodzenie skutków przerzucania na nich w cenie energii kosztów zakupu uprawnień do emisji gazów cieplarniach ponoszonych przez przedsiębiorstwa energetyczne, zaś z perspektywy państwa – minimalizowanie ryzyka tzw. „ucieczki emisji", tj. przenoszenia produkcji do innych krajów.
Jakie ograniczenia
Projekt ustawy o systemie rekompensat przewiduje podyktowane regulacjami unijnymi istotne ograniczenie podmiotowe. Z nowego systemu skorzystać będą mogły wyłącznie podmioty wykonujące działalność gospodarczą w jednym z sektorów lub podsektorów energochłonnych określonych w załączonym do projektu wykazie (produkujące np. żeliwo i stal oraz stopy żelaza, rury, włókna chemiczne, polietylen o określonych parametrach i in.). Aby kwalifikować się do wsparcia, aplikujące podmioty będą musiały eksploatować instalację wytwarzającą co najmniej jeden produkt z sektora oraz podsektora energochłonnego i posiadać do niej tytuł prawny, jak również posiadać wdrożony system zarządzania środowiskowego EMAS, system zarządzania środowiskowego potwierdzony certyfikatem ISO 14001 lub system zarządzania energią potwierdzony certyfikatem ISO 50001.