Odpis ten umożliwia zwiększenie kosztów podatkowych, zanim wydatek zostanie faktycznie poniesiony.
Co do zasady nie uważa się za koszty podatkowe rezerw utworzonych zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości niewymienionych w ustawie podatkowej jako koszt uzyskania przychodu. Tak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 27 ustawy o CIT. Koszty podatkowe wykazuje się dopiero w momencie faktycznego poniesienia (koszty pośrednie) bądź w roku osiągnięcia odpowiadających im przychodów (koszty bezpośrednie).
Jednak art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT uprawnia dodatkowo przedsiębiorcę do uwzględniania w kosztach uzyskania przychodów odpisów na różnego rodzaju fundusze, których możliwość lub obowiązek tworzenia wynika z przepisów odrębnych ustaw. W związku z tym odpisy na niektóre fundusze, które faktycznie mają charakter rezerw, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Oznacza to, że pewne wydatki mogą być zaliczone do kosztów podatkowych przed datą ich rzeczywistego poniesienia.
[srodtytul]Kto tworzy fundusz[/srodtytul]
Jednym z funduszów, które mogą być tworzone przez spółki i z tytułu których odpisy mogą być kosztami podatkowymi, jest fundusz rekultywacji. Jest on zwykle tworzony np. przez firmy prowadzące działalność w zakresie wydobywania zasobów naturalnych z ziemi. Według organów podatkowych ustawodawca nie określił zamkniętego katalogu przedsiębiorców, którzy są uprawnieni do tworzenia tego rodzaju funduszu [b](zob. np. interpretacja Świętokrzyskiego Urzędu Skarbowego z 14 czerwca 2004 r., RO/436/75/2004)[/b]. Fundusz rekultywacji tworzą zwykle te firmy, które przewidują, że prace rekultywacyjne będą trwały dłużej niż rok. Sens jego tworzenia polega na gromadzeniu w przedsiębiorstwie środków, które następnie będą przeznaczane na rekultywację obszarów poeksploatacyjnych.
