Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 23 października 2009 r. (IPPB2/415-484/09-4/MK). [/b]
Z pytaniem zwróciła się spółka, która nie miała pewności, jak postępować z zaliczkami na podatek. Pytała, czy w przypadku niemożności potrącenia zaliczki wynikającej z braku jakichkolwiek wypłat na rzecz pracownika pracodawca może przekazać zaliczki dopiero po wpłacie pracownika kwoty zaliczki na rachunek lub w kasie pracodawcy albo dopiero po ponownym rozpoczęciu dokonywania wypłat na rzecz pracownika (w związku z powrotem ze zwolnienia lekarskiego lub urlopu macierzyńskiego).
Izba przypomniała, że przychodem ze stosunku pracy są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna, jak i niepieniężna) mająca źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy. [b]Wszystko zatem, co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy – jeżeli nie stanowi dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku – jest opodatkowane ze źródła przychodu[/b], o którym mowa w art. 12 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy o PIT[/link].
[srodtytul]W ściśle określonym terminie... [/srodtytul]
Osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (czyli zakłady pracy) są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy.