Modernizacja drogi gminnej będzie kosztem firmowym

Część spółek rozliczających się według [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT)[/link] prowadzi działalność w zakładach położonych przy gminnych drogach znajdujących się w bardzo złym stanie.

Utrudnia to funkcjonowanie przedsiębiorstwa. Dlatego zarządy niektórych spółek zawierają z gminami umowy na udostępnienie/użyczenie nieruchomości w celu wykonania remontu.

Po modernizacji drogi poprawia się bezpieczeństwo dojazdu do miejsca wykonywania działalności, a także usprawniona zostaje obsługa transportowa przedsiębiorstwa. W praktyce jednak pojawiają się problemy z rozliczeniem wydatków poniesionych na remont.

[srodtytul]To nie środek trwały[/srodtytul]

Droga publiczna w przebudowie nie stanowi środka trwałego podatnika. Zgodnie z ustawą o drogach publicznych drogi krajowe stanowią własność Skarbu Państwa, a drogi wojewódzkie, powiatowe i gminne są własnością właściwego samorządu województwa, powiatu lub gminy.

Wydatki poniesione na przebudowę drogi nie mogą również być zakwalifikowane jako inwestycje w obcym środku trwałym. Co prawda ustawa o CIT nie definiuje wprost pojęcia „inwestycji w obcym środku trwałym”.

W praktyce jednak przyjmuje się, że taką inwestycją są nakłady poniesione na ulepszenie środka trwałego, który używany jest na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Są to zatem poniesione wydatki mające na celu przystosowanie środka trwałego do używania go przez podatnika.

[b]Spółka, która zdecyduje się na remont odcinka gminnej drogi, nie posiada żadnego tytułu prawnego, który uprawniałby do wyłącznego korzystania z niej. Po przebudowie droga nadal będzie publiczna i będą mogły z niej korzystać również inne osoby i podmioty.[/b]

Należy jednak pamiętać, że kosztami uzyskania przychodów przedsiębiorcy są te, które poniósł w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła.

[srodtytul]Jeśli są uzasadnione[/srodtytul]

Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Warto przy tym pamiętać, że to przedsiębiorca powinien umieć udowodnić, że poniesione wydatki były związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz miały wpływ na wysokość osiąganych przychodów.

Przepisy podatkowe dokonują jednocześnie podziału kosztów na bezpośrednio i pośrednio związane z przychodami. Do wydatków pośrednich zaliczane są przede wszystkim koszty funkcjonowania podatnika, których ponoszenie związane jest z prowadzeniem działalności.

Z tego względu wydatki, jakie poniosła spółka na modernizację drogi gminnej prowadzącej do swojego zakładu, w celu zapewnienia bezpieczeństwa ruchu podczas dojazdu do miejsca wykonywania działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

Taki pogląd wyrażają organy podatkowe, m.in. [b]dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 12 listopada 2009 r. (IPPB5/423-476/09-4/AS).[/b]

Uznanie wspomnianych wydatków za koszty „pośrednie” oznacza, że podlegają one potrąceniu w dacie poniesienia, czyli dniu, na który ujęto taki koszt w księgach rachunkowych na podstawie odpowiedniego dowodu księgowego.

[ramka][b]Przykład[/b]