Podatnik nie może odliczyć całej wartości VAT, a tylko taką jego część, jaka przypada na wydatek związany z działalnością gospodarczą. To dlatego, że ustawa o VAT mówi, iż podatnik ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych. A to oznacza, że nie można odliczyć podatku od wydatków służących celom osobistym.
Jak wyodrębnić
Aby wyodrębnić część podatku związaną z działalnością opodatkowaną, w wielu przypadkach wystarczy przyjąć taki wskaźnik procentowy, jak dla rozliczenia kosztów podatkowych, a więc proporcjonalny do powierzchni zajętej na działalność. Nie we wszystkich jednak przypadkach taki sposób rozliczenia się sprawdzi i konieczne może się okazać zainstalowanie podlicznika lub znalezienie innej metody, która pozwoli na jednoznaczne wykazanie związku zakupionych towarów i usług z wykorzystywaniem ich do czynności opodatkowanych.
Potwierdza to interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 28 kwietnia 2011 r. (IPPP1-443-223/11-4/PR). Podatnik zamierzał rozpocząć prowadzenie własnej działalności (handel towarami spożywczo-przemysłowymi). Działalność chciał prowadzić w części budynku mieszkalnego (150 mkw. z 400 mkw. powierzchni całkowitej miało być przeznaczone na działalność).
Ponieważ będzie ponosił koszty utrzymania budynku (gaz i woda) udokumentowane wspólnymi fakturami VAT (bo brak jest oddzielnych liczników), zastanawiał się, w jaki sposób rozliczać koszty wspólne ponoszone jednocześnie na cele prowadzonej działalności i na swoje cele osobiste. Jego zdaniem koszty te powinny być rozliczane na podstawie wyliczonego przez niego wskaźnika udziału powierzchni zajętej na działalność gospodarczą do całej powierzchni użytkowej budynku.
Izba na takie rozwiązanie się jednak nie zgodziła. Podkreśliła, że warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
