Adam Czekalski, doradca podatkowy, prawnik – podpowiada, w jaki sposób ustalić podstawę podatkowania i obowiązek podatkowy w przypadku zakupu towarów i usług od partnerów biznesowych z innych krajów
Norweska danina powiększa podstawę opodatkowania w Polsce
Otrzymaliśmy fakturę VAT za usługi doradcze od norweskiego kontrahenta. Na fakturze, oprócz kwoty netto do zapłaty, jest również podany norweski podatek o podobnym charakterze do VAT. Czy to jest prawidłowe? Czy powinniśmy poprosić kontrahenta o korektę faktury? Jest to dla mnie istotne, ponieważ korzystam ze zwolnienia podmiotowego i nie mam możliwości odliczenia VAT.
Podatek na norweskiej fakturze jest jak najbardziej prawidłowy. Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej, w związku z tym nie mają tutaj zastosowania przepisy dyrektywy VAT 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Świadcząc usługi na rzecz podatnika z Polski, norweski kontrahent prawidłowo wystawił fakturę z norweskim odpowiednikiem polskiego podatku od towarów i usług. Otrzymując taką fakturę, polski nabywca musi naliczyć od całej kwoty (zarówno wartości netto, jak i kwoty podatku) polski VAT i rozliczyć z urzędem skarbowym.
Zgodnie z ustawą o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 29a ust. 1). Jednocześnie ustawodawca przewiduje, że podstawa opodatkowania obejmuje również podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku (art. 29a ust. 6). Za podatek należy przy tym rozumieć w tym przypadku wyłącznie VAT. Natomiast wszelkie inne podatki, opłaty parafiskalne itp., w tym również podatek o podobnym charakterze do VAT nakładany przez państwa trzecie (spoza UE), powiększą podstawę opodatkowania.
Zgodnie z literalną wykładnią przepisu ustawy podstawę opodatkowania stanowi „wszystko, co stanowi zapłatę", a więc wszelkie zobowiązania wobec kontrahenta. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (sjp.pwn.pl) termin „zapłata" obejmuje „uiszczenie należności za coś"; „należność za coś"; „odpłacenie komuś za coś". W praktyce płatność na rzecz zagranicznego kontrahenta obejmuje całą kwotę wynikającą z faktury (z uwzględnieniem norweskiego podatku). W związku z tym, nie ma innej możliwości niż ujęcie tej dodatkowej wartości jako podstawy opodatkowania dla celów importu usług (brak jest podstaw do żądania wystawienia korekty faktury przez zagranicznego partnera biznesowego).