Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną fiskusa, który odmówił podatnikowi prawa do kosztów.
Konkretnie chodziło o karę zapłaconą za niedotrzymanie terminu wykonania umowy.
Czytaj więcej:
We wniosku o interpretację podatnik oświadczył, że jest wspólnikiem spółki jawnej, która zajmuje się usługami remontowo-budowlanymi. Umowy z kontrahentami zawierają klauzulę kar umownych, które mogą być naliczone najczęściej w związku z opóźnieniem. Podatnik wskazał, że jeden z kontrahentów skorzystał z tej opcji i spółka musiała zapłacić karę. Tak jak pozostali wspólnicy, był przekonany, że taki wydatek stanowi koszt podatkowy, bo ma związek z prowadzoną działalnością i uzyskaniem z tego tytułu przychodu. Ponadto, jak uznał, kara została nałożona wyłącznie z powodu nieterminowego wykonania umowy.
Fiskus tego nie potwierdził. Zasłonił się art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT, który wprost wyłącza z kosztów kary umowne związane z wadami towarów, robót lub usług bądź zwłoką w usuwaniu tych wad.
