Coraz więcej przedsiębiorstw działa w środowisku międzynarodowym. Działalność ta wpływa na potrzebę przeprowadzania rozliczeń w walucie obcej, a w konsekwencji rozliczania różnic kursowych. Praktyka gospodarcza pokazuje, że rozważania dotyczące różnic kursowych nie mogą zostać ograniczone jedynie do tradycyjnej formy płatności. Obecnie występuje również wiele innych okoliczności, w których przedsiębiorca powinien pamiętać o prawidłowym zaewidencjonowaniu różnic kursowych oraz ich poprawnym rozpoznaniu na potrzeby rozliczeń podatku dochodowego.
W niniejszym artykule zostanie omówione zagadnienie rozliczania różnic kursowych powstałych w wyniku kompensowania należności i zobowiązań - formy płatności, która coraz częściej jest stosowana przez przedsiębiorstwa, w szczególności w transakcjach wewnątrzgrupowych.
W grupie działa net leader
Coraz większą popularność wśród przedsiębiorstw działających w ramach międzynarodowych struktur grupowych zyskuje rozliczanie należności i zobowiązań w formie nettingu. Netting oznacza system rozliczeń polegający na kompensowaniu wzajemnych należności i zobowiązań w relacji dwóch lub więcej podmiotów. Najczęściej spotykanym sposobem zastosowania nettingu do rozliczeń wewnątrzgrupowych jest rozliczanie salda zobowiązań oraz należności wobec poszczególnych podmiotów z grupy przez jeden podmiot wyznaczony na centrum rozliczeniowe w grupie, tzw. net leadera.
Jedna z wielu form
Należy zaznaczyć, że w świetle ustawy o CIT, a w szczególności przepisów dotyczących powstawania różnic kursowych, zapłata, na skutek której mogą powstać różnice kursowe, rozumiana jest jako „uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie". Oznacza to, że kompensata jest formą zapłaty powodującą obowiązek rozpoznania różnic kursowych. Stanowisko to znajduje swoje odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 października 2009 r. (ITPB3/423-432/09/DK), czy interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 października 2011 r. (IBPBI/2/423-820/11/JD).
Przypomnijmy, że podatnicy mają dwie możliwości rozliczania różnic kursowych, tj. metodę bilansową, czyli zgodnie z ustawą o rachunkowości oraz metodę podatkową, która jest przedmiotem niniejszego artykułu.