Co będzie jednak w przypadku podatników, którzy formalnie nie są zobowiązani do posiadania analizy danych porównawczych? W przypadku stosowania metody CUP, chcąc sprostać wymogom ustawowym, powinni oni w dokumentacji prezentować dane, którymi się kierowali przy wyborze danej oferty. W przeciwnym razie nie będą mogli w wiarygodny sposób uzasadnić poprawności zastosowanej metody.
W sprawozdaniu finansowym
Nowe przepisy obligują podatników do przedstawienia w dokumentacji podatkowej opisu danych finansowych umożliwiającego ich porównanie z danymi prezentowanymi w zatwierdzonym sprawozdaniu finansowym. Jaką formę powinien przybrać taki opis? Czy wystarczy wskazanie, w której pozycji sprawozdania finansowego „mieszczą" się koszty zakupionych usług transportu morskiego będące dla podatnika kosztami sprzedaży? Ustawodawca, niestety, nie daje podatnikom wskazówek w tym zakresie.
Obciążenia nie będą mniejsze
Celem zmiany dotychczasowych przepisów było nie tylko dostosowanie ich do najnowszych wytycznych OECD (opublikowanych jako wynik Działania 13 BEPS), ale przede wszystkim ograniczenie obowiązków dokumentacyjnych, zwłaszcza w stosunku do najmniejszych podmiotów, oraz zwiększenie przejrzystości informacji prezentowanych w dokumentacji podatkowej i podniesienie efektywności kontroli. Pozostawienie tak niskiego progu wartościowego obligującego do przygotowania dokumentacji dla transakcji z rajami podatkowymi (20 tys. euro) nie zmniejszy jednak dotychczasowego obciążenia administracyjnego podatników.
—Maja Seliga-Kret jest doradcą podatkowym, partnerem w Doradztwo Podatkowe WTS&SAJA Sp. z o.o.
—Katarzyna Czyszek, jest starszą konsultantką w Doradztwo Podatkowe WTS&SAJA Sp. z o.o.
podstawa prawna: ustawa z 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (DzU z 2015 r. poz. 1932)
podstawa prawna: art. 9a ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1888 ze zm.)
podstawa prawna: art. 25a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 2032 ze zm.)
Decyduje wartość transakcji lub innych zdarzeń
Od 1 stycznia br., zgodnie ze znowelizowanymi art. 9a ustawy o CIT oraz art. 25a ustawy o PIT, podatnik jest zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, jeżeli wartość istotnych transakcji lub zdarzeń jednego rodzaju przekroczy w roku podatkowym określoną wartość. Próg ten jest kalkulowany indywidualnie dla każdego podatnika, w zależności od uzyskanych przez niego przychodów w roku podatkowym, za który sporządzana jest dokumentacja.
Podatnicy, których przychody rachunkowe mieszczą się w przedziale od 2 do 3 mln euro, są zobowiązani przygotować dokumentację cen transferowych dla tych transakcji oraz zdarzeń, których wartość przekracza 50 tys. euro. Z kolei, podatnicy o przychodach rachunkowych powyżej 100 mln euro, sporządzają dokumentację podatkową dla transakcji oraz zdarzeń o wartości powyżej 500 tys. euro.
Kurs po jakim wielkości wyrażone w euro przelicza się na polskie złote, to średni kurs ogłaszany przez NBP obowiązujący w ostatnim dniu roboczym poprzedniego roku podatkowego.
Wykaz rajów podatkowych jest określony w rozporządzeniu
Za raje podatkowe uznawane są kraje i terytoria, których system podatkowy uważany jest za szkodliwy z uwagi na wywieranie negatywnego wpływu na systemy podatkowe obowiązujące w innych państwach (poprzez wpływ na wielkość bazy podatkowej). Raje podatkowe celowo wprowadzają w swoim prawodawstwie podatkowym mechanizmy ułatwiające podatnikom transfer dochodów z innych krajów na terytorium raju podatkowego, dzięki czemu podatnicy ci mogą unikać lub minimalizować wysokość obciążeń podatkowych.
Wykaz krajów i terytoriów uznawanych za stosujące szkodliwą konkurencję podatkową jest określany w drodze rozporządzenia wydawanego przez ministra rozwoju i finansów. Opracowując niniejszy wykaz resort finansów w zasadniczej mierze bazuje na raportach OECD wydawanych w tym zakresie. Obecnie lista rajów podatkowych obejmuje łącznie 31 krajów i terytoriów. Znalazły się na niej m.in. Hongkong, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Monako czy też Panama.