Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 marca 2017 r. (III SA/Wa 207/16).
Spółka akcyjna na potrzeby działalności gospodarczej prowadzi rachunki bankowe zarówno w walucie polskiej (złote polskie), jak i zagranicznej (euro). W wyniku ruchu środków pieniężnych na rachunku walutowym powstałego wskutek wymiany euro na złote, może dojść do ewentualnego powstania różnic od własnych środków pieniężnych zgromadzonych w walucie obcej. Spółka zwróciła się z pytaniem do organu interpretacyjnego, czy różnice wynikające z kursu euro z dnia wpływu środków pieniężnych na rachunek walutowy w stosunku do kursu euro z dnia faktycznie zastosowanego kursu waluty z dnia wypływu tych środków związanych z wymianą euro na złote, są przychodami bądź kosztami uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15a ust. 2 pkt 3 i art. 15a ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. W ocenie spółki, wydatkowanie środków pieniężnych w walucie obcej na cele prowadzonej działalności gospodarczej powoduje powstanie dwóch rodzajów różnic kursowych, tj. różnicy od przeprowadzonej transakcji oraz różnicy od środków własnych.
Organ podatkowy w interpretacji IPPB5/ 4510-639/15-2/IŚ nie podzielił stanowiska spółki. Dla powstania podatkowych różnic kursowych od własnych środków istotny jest wpływ i zapłata środków pieniężnych w walucie obcej. W przypadku wymiany waluty obcej na złote – co ma miejsce w stanie faktycznym opisanym przez spółkę – nie dochodzi do zapłaty lub innej formy wypływu środków pieniężnych. Środki pieniężne są bowiem tylko przemieszczane pomiędzy dwoma rachunkami należącymi do spółki.
WSA podzielił stanowisko spółki. Uzasadniając wyrok, sąd podkreślił, że w przedmiotowym stanie faktycznym mamy do czynienia z „innym wypływem" środków, a ponadto dochodzi do zdarzenia gospodarczego w tym sensie, że – jak wskazała spółka – środki przekazywane są bankowi, który je kupuje, a więc dochodzi do transakcji i dopiero później bank przelewa równoważność środków w walucie polskiej. W tym momencie może dochodzić do powstawania różnic kursowych dodatnich bądź ujemnych i odpowiednio powinny być one kwalifikowane jako przychody bądź koszty uzyskania przychodów. —Brunon Surma, współpracownik zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte
Komentarz eksperta
Mateusz Piech, konsultant w dziale Doradztwa Podatkowego Deloitte