Takie stanowisko zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 1 września 2017 r. (0114-KDIP4.4012. 211.2017. 1.AKO).
Sp. z o.o. (wnioskodawca) jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej działającej w branży chemicznej. Posiada siedzibę w Polsce i jest czynnym podatnikiem VAT w Polsce. Wnioskodawca dokona sprzedaży towarów na rzecz dealera. Towary (lakiery samochodowe) zostaną dostarczone do magazynu dealera na terytorium Polski. Lakiery mogą być następnie przez dealera sprzedawane w ramach następującego schematu: pierwsza dostawa pomiędzy dealerem a wnioskodawcą (tzw. sprzedaż powrotna), druga między wnioskodawcą a spółką X, trzecia pomiędzy spółką X a warsztatem. Warsztaty będą składać zamówienia na dostawę lakierów samochodowych bezpośrednio u dealera, który będzie odpowiedzialny za dostarczenie towarów. W momencie dostarczenia towaru do warsztatu dealer zobowiąże się do otrzymania podpisanego dokumentu – dowodu wydania zewnętrznego (WZ), który prześle do wnioskodawcy oraz wystawi fakturę VAT na wnioskodawcę na ilość towarów wskazanych na dokumencie WZ. Cena w stosunku do ceny, po jakiej dealer kupił towary od wnioskodawcy, będzie podwyższona o narzut. Kolejne dostawy również zostaną udokumentowane fakturą. Towar będzie dostarczany bezpośrednio z magazynu dealera na terytorium Polski do warsztatu na terytorium Polski. W tak przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca zamierzał potwierdzić możliwość odliczenia VAT naliczonego z faktury wystawionej przez dealera.
W ocenie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego z tego typu faktur. W momencie tzw. sprzedaży powrotnej nie dochodzi bowiem do przeniesienia władztwa ekonomicznego z dealera na wnioskodawcę. Wynika to m.in. z tego, że towar jest transportowany od dealera bezpośrednio do warsztatu czy też z tego, że o dostawie wnioskodawca informowany jest już po jej dokonaniu (w momencie dostarczenia towaru do warsztatu dealer będzie dysponował dowodem wydania zewnętrznego, który następnie prześle do spółki i na jego podstawie wystawi na tę spółkę fakturę VAT). W konsekwencji, zdaniem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, nie dochodzi do dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, a wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami, do których nabycia u wnioskodawcy nie doszło.
Komentarz eksperta
Tomasz Dziadura, menedżer w Zespole Podatków Pośrednich w Dziale Doradztwa Podatkowego EY
W komentowanej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przychylił się m.in. do stwierdzenia, że dla uznania, iż mamy do czynienia z dostawą towarów w rozumieniu VAT, istotne jest władztwo fizyczne nad towarem. Jego brak może oznaczać, że faktura dokumentująca taką transakcję będzie w praktyce pustą fakturą – pomimo tego, że przeszedł tytuł prawny do towarów. A to powoduje ryzyko braku prawa do odliczenia dla odbiorcy takiej faktury. Wydaje się jednak, że takie podejście nie zawsze będzie słuszne.
