Tak stwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 października 2017 r. (0115-KDIT1-3.4012.394.2017.2.JC).
Interpretacja została wydana na wniosek podmiotu, który w zakresie swojej działalności zajmuje się budową budynków mieszkalnych wielorodzinnych oraz handlowo-usługowych. Wnioskodawca działa jednocześnie jako wykonawca generalny i inwestor, równolegle prowadząc działalność w zakresie obrotu materiałami budowlanymi i wyposażeniem sanitarnym. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wnioskodawca zawiera z innymi podmiotami umowy na roboty wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT. Podatnik miał wątpliwość w zakresie zdarzenia przyszłego – czy jako inwestor będący jednocześnie głównym wykonawcą, otrzymujący od firm zewnętrznych faktury za usługi budowlane wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jest zobowiązany do rozliczenia podatku należnego od takich transakcji.
Organ zgodził się z wnioskodawcą, że w sytuacji, gdy jest on inwestorem będącym jednocześnie głównym wykonawcą i otrzymuje faktury za usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy o VAT, jest zobowiązany rozliczyć VAT na zasadach ogólnych, a nie z zastosowaniem odwrotnego obciążenia.
Dyrektor KIS przypomniał, że mechanizm odwrotnego obciążenia podatkiem od towarów i usług jest odstępstwem od generalnej zasady wyrażonej w art. 193 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Generalna zasada mówi, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik dokonujący dostawy towarów lub świadczący usługi. Dyrektywa dopuszcza przeniesienie obowiązku rozliczenia VAT należnego ze sprzedającego na nabywcę.
W art. 199 ust. 1 oraz art. 199a ust. 1 dyrektywy znajduje się także zamknięty katalog transakcji, w odniesieniu do których państwa członkowskie mogą postanowić, że osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik podatku od towarów i usług – odbiorca towarów i usług będących przedmiotem tych transakcji. W katalogu wymieniono m.in. dostawę zużytych materiałów, zużytych materiałów nienadających się do ponownego użycia w tym samym stanie, złomu, odpadów przemysłowych i nieprzemysłowych, odpadów przetwarzalnych, częściowo przetworzonych odpadów oraz dostawy pewnych towarów i świadczenia usług wymienionych w załączniku VI. Ostatecznie jednak do decyzji państw członkowskich Unii Europejskiej pozostawiono zarówno ewentualne wdrożenie tego mechanizmu do krajowych regulacji, jak również to, które spośród enumeratywnie wskazanych w dyrektywie towarów i usług zostaną nim objęte.
