W ten sposób, jeżeli fiskus stwierdzi wystąpienie takich okoliczności, wydatki te nie będą dla spółki kosztem uzyskania przychodu. Spółka będzie więc musiała zapłacić wyższą kwotę CIT.
Przepisy są obliczone na zwalczanie praktyk, które wprawdzie nie naruszają prawa, ale wpływają na obniżenie zobowiązania spółek w CIT. Gdy np. wspólnik jest właścicielem nieruchomości (np. biura) i dzierżawi ją spółce, której jest udziałowcem. Zawarciu takiej umowy nie sprzeciwiają się żadne regulacje, a przecież wspólnik może swobodnie dysponować swoim prywatnym majątkiem. Spółka zalicza wydatki na taką dzierżawę w swoje koszty podatkowe.
Resort finansów nie ukrywa, że chce w ten sposób nakłonić wspólników do przenoszenia aktywów – szczególnie chodzi tu o nieruchomości – do kapitału spółki. Tak uzasadniał to wiceminister finansów Jan Sarnowski w wypowiedziach dla mediów przy okazji ogłaszania tzw. Polskiego Ładu.
Czy te regulacje – o ile wejdą w życie – rzeczywiście nakłonią wspólników spółek, by nie wynajmowali owym spółkom własnych nieruchomości? Jeśli wspólnik wniesie aportem do spółki taką nieruchomość, to otrzyma w zamian udziały lub akcje w tej spółce – co do zasady będące równowartością owej nieruchomości. Z tego tytułu będzie musiał wykazać przychód do opodatkowania w PIT. Dla celów obliczenia podstawy opodatkowania może obniżyć podstawę opodatkowania m.in. o koszty nabycia nieruchomości czy też jej amortyzację (o ile ją amortyzował).
W warunkach stałego dynamicznego wzrostu rynkowych cen nieruchomości może się jednak okazać, że nieruchomość kupiona przed kilku laty dziś ma już wartość o wiele wyższą. W ten sposób u wspólnika może powstać spory dochód do opodatkowania. To z kolei może go odstraszyć od wnoszenia nieruchomości aportem do spółki.
Zawiły przepis
Zresztą ograniczenia kosztów dla CIT z tytułu „ukrytych dywidend" zostały zapisane w projekcie dość ogólnie. Wyłączone mają być koszty „związane z wykonywaniem świadczeń, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym wspólnikiem". Wypłaty ponoszone przez spółkę nie będą mogły być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu, jeśli „świadczenie lub zobowiązanie, z którego to świadczenie wynika, nie zostałoby udzielone na takich samych warunkach w całości lub części temu podmiotowi lub wspólnikowi".