Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wykonawcze do niej nie odnoszą się do możliwości wystawienia w podobnych przypadkach faktury korygującej „do zera" i wystawienia nowej faktury zawierającej już poprawne informacje. Rozwiązanie takie zostało wypracowane na gruncie praktyki i jest stosowane przez część podatników. Niemniej, wydaje się, że nieprawidłowe jest postępowanie polegające na tym, że dane nabywcy korygowane są poprzez wystawienie faktury korygującej „do zera" w sytuacji, gdy błędną fakturę otrzymał podmiot, który faktycznie zakupił towary/usługi (był stroną transakcji). Poczyniona w ten sposób zmiana nabywcy nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzenia gospodarczego. Takie stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 stycznia 2017 r. (1462-IPPP3.4512.744.2016.1.ISK). Zgodnie z twierdzeniami organu: „(...) nieprawidłowe jest natomiast postępowanie Spółki, zgodnie z którym wystawiona faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze, która jest zwracana do Spółki i oryginał której jest w posiadaniu Spółki, zostaje całkowicie wycofana z obrotu i skorygowana do zera, a w jej miejsce zostaje wystawiona nowa faktura z danymi wskazanymi we wniosku klienta. Jak wskazuje Spółka, wówczas przeprowadzane jest wirtualne zwrotne przyjęcie towaru i ponowne wydanie podmiotowi, który jest rzeczywistym nabywcą, a który winien być wskazany w dokumencie nabycia. Taki sposób działania (zmiany błędnych danych nabywcy) nadal nie będzie odzwierciedlał prawdziwego przebiegu zdarzenia gospodarczego. Co więcej, faktury czy też faktury korygujące mają dotyczyć zdarzeń, które faktycznie mają miejsce, niedopuszczalne jest natomiast dokumentowanie fakturami czy też fakturami korygującymi wirtualnych zwrotów, które to zwroty towarów faktycznie nie następują".
Wystawienie faktury korekty „do zera" w sytuacji gdy fakturę, w której wskazano błędnego nabywcę, otrzymał podmiot, który w rzeczywistości był stroną transakcji, może się wiązać z ryzykiem podatkowym. Organy podatkowe mogą bowiem podnosić, że skoro faktury pierwotne dotyczą rzeczywistych transakcji, to wówczas należało wystawić faktury korygujące do tych faktur jedynie w zakresie oznaczenia nabywcy (a zatem wystawiona korekta jest wadliwa, czyli wystawiona niezgodnie z przepisami ustawy o VAT, za co mogą grozić konsekwencje wynikające z kodeksu karnego skarbowego).
Fakturę korygującą „do zera" można wystawić, bez narażenia się na ww. ryzyko jedynie w przypadku, gdy fakturę otrzymał podmiot, który nie jest stroną transakcji (nigdy nie otrzymał i nie otrzyma świadczeń). Transakcja taka nigdy nie miała bowiem miejsca w odniesieniu do tego podmiotu.
Przykład
Spółka Alfa (dostawca) wystawiła fakturę dokumentującą dostawę towarów na rzecz spółki Beta. Towary nie zostały jednak do niej dostarczone. Towary te nie zostaną również do niej dostarczone w przyszłości, gdyż spółka Beta nie brała ani też nigdy nie będzie brać udziału w przedmiotowej transakcji. Dostawca faktycznie dostarczył towary do spółki Omega. Spółka Beta powiadomiła dostawcę o nieprawidłowym wystawieniu na jej rzecz faktury.
W tej sytuacji spółka Alfa obowiązana jest wystawić fakturę korygującą „do zera". Transakcja udokumentowana fakturą wystawioną na rzecz spółki Beta w rzeczywistości nigdy nie została i nie zostanie bowiem zrealizowana. Spółka Alfa jest także zobowiązana do wystawienia nowej faktury na rzecz spółki Omega, w której jako nabywca zostanie wskazana właśnie spółka Omega. ?