To, czy przy zmianie metody wystąpią korzyści podatkowe i jak duże, zależy od konkretnej sytuacji danego przedsiębiorcy.
[srodtytul]Podatkowa i rachunkowa[/srodtytul]
Przedsiębiorcy mają prawo wyboru między ustalaniem różnic kursowych na zasadach określonych w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawie o PIT[/link] i [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893 ]ustawie o CIT[/link], opierających się na zasadzie kasowej oraz na zasadzie memoriału wynikającej z przepisów o rachunkowości. Pierwsze przewidują rozpoznawanie dla celów podatkowych jedynie tzw. zrealizowanych różnic kursowych, w szczególności wynikających z uregulowania wierzytelności.
Natomiast metoda rachunkowa pozwala na zaliczenie do kosztów lub przychodów podatkowych zarówno zrealizowanych różnic kursowych, jak i niezrealizowanych, wynikających w szczególności z wyceny składników aktywów i pasywów oraz pozycji pozabilansowych wyrażonych w walucie obcej.
Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca (kwartału) i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego. Przedsiębiorcy mają możliwość wyboru terminu jej przeprowadzenia. Przy czym wybrany termin musi być stosowany przez cały rok podatkowy.