Coraz bardziej powszechną formą wykonywania działalności gospodarczej jest świadczenie usług w kilku różnych miejscach, w tym w miejscu wskazanym przez klienta. Mobilni usługodawcy zyskują przewagę nad stacjonarną konkurencją. Jednocześnie przedsiębiorcy zastanawiają się czy w takich przypadkach wystarczające jest posiadanie jednej mobilnej kasy rejestrującej. Pozytywne stanowisko zajął w tej sprawie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 16 listopada 2018 r. (0112-KDIL2-2.4012.385.2018.2.AKR).
Czytaj także: Obowiązek wystawiania paragonów za wstęp na zjeżdżalnię
Ustawowy obowiązek
Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej został uregulowany w art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści tego przepisu podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu oraz kwoty podatku należnego na kasie, gdy świadczą usługi na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz na rzecz rolników ryczałtowych.
W stanie faktycznym ww. interpretacji wnioskodawca zamierzał świadczyć usługi stomatologiczne oraz kosmetyczne. Świadczenia miały być realizowane w dwóch różnych gabinetach pod dwoma różnymi adresami, jak również w miejscach wskazanych przez usługobiorców. Wnioskodawca miał zamiar nabyć jedną kasę rejestrującą i zarejestrować ją pod jednym adresem stałym w jednym z dwóch gabinetów. W związku z tym zastanawiał się czy istnieje możliwość posiadania wyłacznie jednej kasy rejestrującej, którą będzie przenosił na potrzeby świadczonych usług.
Każdy nabywca musi otrzymać paragon
W odpowiedzi organ podatkowy wskazał, że podstawowym założeniem korzystania z kas rejestrujących jest prawidłowa ewidencja prowadzonej sprzedaży. Stwierdził, że zgodnie z treścią art. 111 ust. 6a ustawy o VAT zadaniem takiej kasy jest przede wszystkim odpowiednie zarejestrowanie prowadzonej sprzedaży i właściwe przechowywanie tych danych. Ponadto organ zaznaczył, że w myśl § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących podatnicy wydają paragon nabywcy bez jego żądania. Co więcej, wydany dokument musi zawierać elementy określone w § 8 ust. 1 ww. rozporządzenia, takie jak: imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży w miejscach niestałych – adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika.
