Podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) ma prawo zastosować do niej zerową stawkę VAT, po uzyskaniu dokumentów potwierdzających wywóz towarów, przewidzianych w ustawie o VAT.
Może się jednak zdarzyć, że towar nie jest wywożony bezpośrednio do unijnego kontrahenta, a mimo to podatnik zachowuje prawo do preferencyjnej stawki.
Podstawą rozporządzenie
Taką sytuację reguluje § 10 rozporządzenia ministra finansów z 4 kwietnia 2011 w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (DzU nr 73, poz. 392), zgodnie z którym obniżoną do wysokości 0 proc. stawkę podatku stosuje się również do „dokonanej przez podatnika dostawy towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju”.
Pięć warunków
Wobec tego polski podatnik, który sprzedał towary kontrahentowi unijnemu (np. z Niemiec), ale nie zostały one bezpośrednio wywiezione z Polski do Niemiec, lecz trafiły do innej polskiej firmy zobowiązanej do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym (wywóz z Polski nastąpi po wykonaniu tych usług), ma prawo do zastosowania zerowej stawki VAT.
Musi jednak spełnić łącznie kilka warunków: