Kto rozlicza VAT przy dostawach łańcuchowych

Nowelizacja dyrektywy unijnej wprowadzi pewne ułatwienia w rozliczeniu transakcji łańcuchowych od 1 stycznia 2020 r. Dostawa pośrednika będzie dostawą ruchomą, gdy przekazał on swojemu dostawcy numer VAT nadanym mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane.

Publikacja: 29.04.2019 06:30

Kto rozlicza VAT przy dostawach łańcuchowych

Foto: Fotolia

Wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, czyli takie, w wyniku których towar jest wysyłany z jednego państwa członkowskiego UE do innego, są opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki zero proc. (przy spełnieniu określonych warunków dokumentacyjnych). Rozliczanie tych transakcji jest jednym z kluczowych elementów unijnego systemu VAT. W praktyce wątpliwości budzą niektóre przypadki tzw. dostaw łańcuchowych, w których ten sam towar jest przedmiotem kilku transakcji w ten sposób, że jego wydanie następuje bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy. Uznaje się, że dostaw towarów (czynności objętych VAT) dokonał każdy z podmiotów biorących udział w łańcuchu. Niedawna nowelizacja dyrektywy VAT wprowadzi pewne ułatwienia w rozliczeniu takich sytuacji od 1 stycznia 2020 r. (do tego dnia kraje Unii Europejskiej mają bowiem obowiązek wdrożyć jej postanowienia).

Czytaj też: Opodatkowanie VAT dostawy łańcuchowej

Zasada i wyjątek

W razie wystąpienia łańcucha dostaw, tylko jedną sprzedaż można uznać za dostawę wewnątrzwspólnotową. Jest nią ta dostawa, której przyporządkowany jest transport – tzw. dostawa ruchoma. Pozostałe transakcje w łańcuchu są uznawane za dostawy krajowe, opodatkowane albo w kraju wysyłki (jeśli następują przed dostawą ruchomą), albo w kraju zakończenia transportu.

Wskazanie dostawy ruchomej nie nastręcza trudności, jeżeli organizacją transportu (wysyłki) zajmuje się (lub jest za nią odpowiedzialny) pierwszy podmiot w łańcuchu (pierwszy dostawca). Wtedy ruchoma jest jego sprzedaż (to ten podatnik stosuje stawkę zero proc. VAT). Odpowiednio, jeśli ostatni klient transportuje towar z jednego państwa do drugiego, to dostawą ruchomą jest ostatnia transakcja w łańcuchu.

Bardziej złożone są natomiast przypadki, gdy transport pomiędzy państwami jest przeprowadzany przez pośrednika, a więc dostawcę w środku łańcucha, który jednocześnie jest odbiorcą jednej z dostaw i dostawcą w następnej transakcji. Obowiązujące przepisy przewidują ogólną zasadę, że dostawą ruchomą jest sprzedaż na rzecz tego podmiotu. Podmiot sprzedający towar pośrednikowi stosuje więc stawkę zerową właściwą dla transakcji wewnątrzwspólnotowych. Od reguły tej przewidziano jednak istotny wyjątek. Jeżeli z warunków dostawy wynika, że transport należy przyporządkować sprzedaży pośrednika, to wtedy ona stanowi dostawę wewnątrzwspólnotową.

Przykład

Polski producent A sprzedaje towar niemieckiemu pośrednikowi B. Pośrednik B sprzedaje zaś ten towar ostatecznemu odbiorcy C, który także jest podatnikiem z Niemiec. Transport następuje bezpośrednio od producenta A do końcowego klienta C i jest organizowany przez pośrednika B.

a) Zgodnie z ogólną regułą, ruchoma jest pierwsza transakcja w łańcuchu (dostawa na rzecz pośrednika B). Polski producent może zastosować stawkę zero proc. VAT właściwą dla transakcji wewnątrzwspólnotowych (przy spełnieniu przesłanek dokumentacyjnych). Druga transakcja w łańcuchu (sprzedaż pośrednika B na rzecz jego klienta C) jest opodatkowana jako dostawa krajowa w Niemczech.

b) Jeżeli jednak z warunków dostawy pośrednika (sprzedaży od pośrednika B do ostatecznego odbiorcy C) wynikałoby, że transport należy przyporządkować do tej dostawy, to ta transakcja będzie dostawą wewnątrzwspólnotową. Dostawę wewnątrzwspólnotową z Polski do Niemiec powinien rozpoznać pośrednik B. Polski producent A powinien opodatkować swoją sprzedaż jako sprzedaż krajową.

Dotychczasowe wątpliwości

Wskazanie, kiedy zastosowanie ma zasada ogólna, a kiedy wyjątek od niej, budzi częste wątpliwości. Bliższe wskazówki nie są zawarte wprost w przepisach, tylko wynikają z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE. Co więcej, pierwszy podmiot w łańcuchu może w praktyce nie mieć środków do sprawdzenia warunków dostawy realizowanej przez pośrednika (pośrednik ustala je z dalszym nabywcą). Jest to często kwestia tajemnicy handlowej albo braku woli współpracy. Dodatkowe komplikacje są spowodowane rozbieżnościami interpretacyjnymi występującymi w różnych państwach. W rezultacie, podatnik sprzedający pośrednikowi nie zawsze jest więc pewny, czy ma prawo do skorzystania ze stawki zero proc. (ustalając dostawę ruchomą wg zasady ogólnej), czy powinien zostawać stawkę krajową (gdy zastosowanie ma wyjątek).

Zmiana przepisów

Nowelizacja dyrektywy VAT odnosi się do sytuacji, gdy za transport pomiędzy państwami odpowiedzialny jest pośrednik. Utrzymano ogólną zasadę, że dostawą ruchomą jest sprzedaż dla tego pośrednika.

Inaczej natomiast sformułowano wyjątek do reguły, czyli sytuację, w której ruchoma jest dostawa pośrednika (sprzedaż dla dalszego nabywcy). Mianowicie, będzie ona dostawą ruchomą, gdy pośrednik przekazał swojemu dostawcy numer identyfikacyjny VAT nadanym mu przez państwo członkowskie, z którego towary są wysyłane lub transportowane. Tak więc, pośrednik zrealizuje dostawę wewnątrzwspólnotową, jeśli posiada numer VAT UE w państwie wysyłki, a ponadto poda ten numer poprzedniemu podmiotowi w łańcuchu (swojemu dostawcy). Pierwszy dostawca będzie miał w takiej sytuacji pewność, że jego sprzedaż na rzecz pośrednika powinna być opodatkowana w państwie wysyłki jako dostawa krajowa.

Przykład

Polski producent A sprzedaje towar niemieckiemu pośrednikowi B. Pośrednik sprzedaje zaś ten towar ostatecznemu odbiorcy C, który także jest podatnikiem z Niemiec. Transport następuje bezpośrednio od producenta A do końcowego klienta C i jest organizowany przez pośrednika B.

a) Polski producent A, w przypadku braku dodatkowych informacji od pośrednika B jest pewny, że jego sprzedaż jest transakcją wewnątrzwspólnotową, do której można zastosować stawkę zero proc. (przy spełnieniu przesłanek dokumentacyjnych).

b) Załóżmy, że niemiecki pośrednik B przekazuje producentowi A swój polski numer VAT UE (pośrednik musiał się więc zarejestrować w Polsce do celów VAT, w tym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych). Pośrednik B wskazuje tym samym jednoznacznie, że to on rozlicza dostawę wewnątrzwspólnotową z terytorium Polski. Producent A wystawia natomiast fakturę z doliczonym polskim podatkiem VAT według właściwej stawki.

Warto zauważyć, że nowe regulacje pozwolą pośrednikowi na pewna swobodę w zakresie ukształtowania rozliczeń VAT. Może on bowiem, według swojego uznania, przejąć rozliczenie transakcji wewnątrzwspólnotowej w państwie wysyłki – jeżeli zarejestrował się w tym kraju na potrzeby VAT. Jednocześnie, w praktyce wskazanie dostawy ruchomej (wewnątrzwspólnotowej) będzie jednoznaczne, co pomoże zwłaszcza pierwszemu podmiotowi w łańcuchu. Będzie on musiał ewentualnie jedynie sprawdzić, czy pośrednik jest zarejestrowany i posiada numer VAT UE państwa wysyłki. Zmniejszy się także konieczność analizowania szczegółowych warunków dostaw. Niewątpliwym plusem nowelizacji dyrektywy VAT jest ponadto ustalenie konkretnych, jednolitych przepisów w całej UE.

Podstawa prawna:

art. 1 pkt 2 dyrektywy Rady (UE) 2018/1910 z 4 grudnia 2018 r. zmieniającej dyrektywę 2006/112/WE w odniesieniu do harmonizacji i uproszczenia niektórych przepisów w systemie podatku od wartości dodanej dotyczących opodatkowania handlu między państwami członkowskimi (Dz.U. UE L 311/3 z 7.12.2018 r.)

art. 7 ust. 8, art. 22 ust. 2 i 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.)

Autor jest doradcą podatkowym w ECDP Tax Mazur i Wspólnicy sp.k. www.ecdpgroup.com

Wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów, czyli takie, w wyniku których towar jest wysyłany z jednego państwa członkowskiego UE do innego, są opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki zero proc. (przy spełnieniu określonych warunków dokumentacyjnych). Rozliczanie tych transakcji jest jednym z kluczowych elementów unijnego systemu VAT. W praktyce wątpliwości budzą niektóre przypadki tzw. dostaw łańcuchowych, w których ten sam towar jest przedmiotem kilku transakcji w ten sposób, że jego wydanie następuje bezpośrednio od pierwszego dostawcy do ostatniego w kolejności nabywcy. Uznaje się, że dostaw towarów (czynności objętych VAT) dokonał każdy z podmiotów biorących udział w łańcuchu. Niedawna nowelizacja dyrektywy VAT wprowadzi pewne ułatwienia w rozliczeniu takich sytuacji od 1 stycznia 2020 r. (do tego dnia kraje Unii Europejskiej mają bowiem obowiązek wdrożyć jej postanowienia).

Pozostało 87% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona