Tak wynika z rozstrzygnięcia ministra finansów z 23 września 2015 r. (sygn. zmiany interpretacji: DD6/033/100/MNX/10). Minister zmienił z urzędu interpretację dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lipca 2009 r. (nr: IBPBI/2/423-833/09/PP).
Sprawa dotyczy spółki – towarzystwa budownictwa społecznego. Założycielem i jedynym udziałowcem towarzystwa jest gmina. Podstawowym celem działalności spółki jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych społeczności lokalnej poprzez budowanie, remonty kapitalne, adaptację domów mieszkalnych i eksploatację na zasadach najmu. Towarzystwo prowadzi również działalność związaną z administrowaniem na podstawie zawartych umów nieruchomościami wspólnot mieszkaniowych.
Pytanie dotyczyło stosowania art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem wolne od podatku są dochody m.in. towarzystw budownictwa społecznego prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Zwolnienie dotyczy części dochodów przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.
Za przychód z działalności związanej z gospodarką zasobami mieszkalnymi towarzystwo uznało całość przychodów z czynszów wraz z mediami z mieszkań zasobu własnego. Za koszty związane z tą działalnością natomiast wszystkie koszty bezpośrednie związane z utrzymaniem zasobu własnego, w tym również media i spłatę odsetek skapitalizowanych od kredytu zaciągniętego na budowę zasobu mieszkaniowego.
W związku z tym, że towarzystwo posiadało niewiele, bo tylko 42 własne mieszkania, koszty ustalone w ten sposób przewyższały przychody z działalności mieszkaniowej. Z tej zwolnionej z CIT części działalności towarzystwo wykazywało stratę, a jednocześnie większy niż przy rozliczeniu całej firmy dochód na działalności pozostałej.