Usługi doradcze są kosztem w momencie ich ujęcia w księgach

CIT Moment, w którym rozpoznaje się określony wydatek jako koszt uzyskania przychodu, jest uzależniony od ujęcia danego kosztu w księgach rachunkowych, nawet jeśli wprowadzany jest nich w innej dacie niż dzień otrzymania faktury.

Publikacja: 25.09.2017 05:30

Usługi doradcze są kosztem w momencie ich ujęcia w księgach

Foto: Fotolia

Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 lipca 2017 r. (0111-KDIB1-2.4010.152.2017.1.BG).

Spółka (wnioskodawca), zajmująca się produkcją podzespołów do maszyn i przyczep rolniczych, zawarła umowę ze spółką z siedzibą we Włoszech, na podstawie której pracownicy tej spółki będą świadczyć usługi na rzecz wnioskodawcy w zakresie reorganizacji procesu produkcyjnego, a także będą prowadzili warsztaty mające na celu przekazanie know-how, aby pracownicy wnioskodawcy mogli działać w sposób autonomiczny. Umowa została zawarta na 24 miesiące, a wynagrodzenie fakturowane jest co miesiąc z terminem płatności 30 dni od daty wystawienia faktury.

Wnioskodawca zadał pytanie, na jaki moment należy ustalić koszt uzyskania przychodu w postaci wynagrodzenia za usługi, w przypadku uznania świadczonych przez włoską spółkę usług za usługi doradcze. Zdaniem wnioskodawcy, wynagrodzenie za usługi świadczone przez spółkę włoską jest zapłatą za usługi doradcze, a koszt uzyskania przychodu powinien być ustalony na dzień jego poniesienia, niezależnie od daty ujęcia w księgach podatkowych.

Organ nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Wskazał, że na podstawie uregulowań wynikających z ustawy o rachunkowości, wydatki na usługi doradcze podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w momencie ich ujęcia w księgach rachunkowych zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Według organu, z przepisu tego jednoznacznie wynika, że nie chodzi tu o jakiekolwiek ujęcie danego wydatku w księgach rachunkowych, tylko o ujęcie tego wydatku jako koszt na koncie kosztowym.

Mateusz Teodorczuk konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, co do zasady, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Zarówno organ, jak i wnioskodawca zgodnie uznają, że wydatki na zakup usług doradczych mają pośredni związek z możliwością uzyskania przychodu i co za tym idzie powinny stanowić koszty uzyskania przychodu w momencie ich faktycznego poniesienia. Istotą sporu pomiędzy wnioskodawcą a organem w przedmiotowej interpretacji jest wykładnia terminu „dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych".

Wnioskodawca wskazał, że moment faktycznego poniesienia wydatku / zapłaty wynagrodzenia powinien mieć tutaj kluczowe znaczenie dla uznania go za koszt uzyskania przychodu. Bez znaczenia w tym przypadku miałoby zapisanie tego wydatku w księgach podatkowych, a co za tym idzie nie powinno się, zdaniem wnioskodawcy, sięgać do przepisów ustawy o rachunkowości w celu ustalenia momentu uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Organ nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy twierdząc, że moment, w którym rozpoznaje się określony wydatek jako koszt uzyskania przychodu, jest uzależniony od ujęcia danego kosztu w księgach rachunkowych, nawet jeśli wprowadzany jest do ksiąg w innej dacie niż data otrzymania faktury. Sporne w przedmiotowej sprawie pojęcie „dzień, na który ujęto koszt" powinien więc być interpretowany zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości w zakresie przyporządkowania przychodów i kosztów do odpowiednich okresów.

Zdaniem organu, przepisy wskazują wprost, że koszty uzyskania przychodów rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej (z momentem księgowego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika), a nie na zasadzie kasowej (z momentem faktycznego poniesienia danego wydatku lub kosztu przez podatnika skutkującego uszczupleniem majątku). Dlatego nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy i przedstawił odmienną interpretację przepisu będącego istotą sporu w tej sprawie.

Spór ten był również przedmiotem rozstrzygnięć NSA, m.in. w wyroku z 6 grudnia 2016 r. (II FSK 2221/16), zgodnie z którym rozpoznanie kosztu jako kosztu podatkowego jest niezależne od jego bilansowego ujęcia, a wskazany w przepisie dzień poniesienia kosztu, jest dniem, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych. Nie oznacza to jednak, że dla celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać na podstawie zapisów w księgach prowadzonych według uregulowań ustawy o rachunkowości. Ujęcie kosztu w księgach rachunkowych ma takie znaczenie, że umożliwia rozpoznanie go jako podatkowego kosztu uzyskania przychodów na dzień jego zaksięgowania, ale nie oznacza podporządkowania rachunku podatkowego zasadom prawa bilansowego, w tym przepisom ustawy o rachunkowości. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z orzecznictwem NSA sposób rozliczania kosztów w ustawie o rachunkowości nie decyduje o sposobie kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT, nie można zgodzić się z poglądem organu wyrażonym w przedmiotowej interpretacji. Należy jednak wskazać, że w orzecznictwie nie wskazuje się, że moment poniesienia wydatku powinien być utożsamiany z momentem zapłaty.

Warto podkreślić, że tematyka zaliczania wynagrodzenia z tytułu nabycia usług doradczych do kosztów uzyskania przychodu stanowi w ostatnim czasie bardzo interesujące zagadnienie ze względu na planowane zmiany legislacyjne. Zmiany te nie koncentrują się jednak na momencie zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ale na ograniczeniu wartościowym usług, które będą mogły być rozpoznane jako koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z projektem nowelizacji ustawy o CIT, koszty nabywanych usług niematerialnych, w tym również usług doradczych, będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym 5 proc. kwoty stanowiącej sumę dochodu uwzględnionego w podstawie opodatkowania, wysokości odpisów amortyzacyjnych zaliczonych w danym roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodu oraz różnicy między przychodami i kosztami finansowania zewnętrznego (EBITDA). Przepis ten będzie miał zastosowanie do nadwyżki wartości kosztów przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 1,2 mln zł i nie dotyczyłby kosztów o charakterze bezpośrednim. Proponowane zmiany w tym kształcie mogą mieć wysoce niekorzystny wpływ dla podatników, których wydatki na usługi o charakterze niematerialnym niejednokrotnie przekraczają wskazane limity.

Według informacji ze strony Rządowego Centrum Legislacyjnego, limit ten ma zostać podniesiony do 3 mln zł, a z jego zakresu wyłączone zostaną usługi, opłaty i licencje płacone na rzecz podmiotów niepowiązanych z podatnikiem, a także usługi księgowe, prawne oraz rekrutacji pracowników i poszukiwania personelu. Biorąc jednak pod uwagę, że kształt nowelizacji ustawy nie jest ostatecznie znany, proces legislacyjny powinien być szczegółowo monitorowany, gdyż zmiany te mogą mieć istotny wpływ na wysokość zobowiązań podatkowych w następnych latach.

Tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 19 lipca 2017 r. (0111-KDIB1-2.4010.152.2017.1.BG).

Spółka (wnioskodawca), zajmująca się produkcją podzespołów do maszyn i przyczep rolniczych, zawarła umowę ze spółką z siedzibą we Włoszech, na podstawie której pracownicy tej spółki będą świadczyć usługi na rzecz wnioskodawcy w zakresie reorganizacji procesu produkcyjnego, a także będą prowadzili warsztaty mające na celu przekazanie know-how, aby pracownicy wnioskodawcy mogli działać w sposób autonomiczny. Umowa została zawarta na 24 miesiące, a wynagrodzenie fakturowane jest co miesiąc z terminem płatności 30 dni od daty wystawienia faktury.

Pozostało 91% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe