Rząd pogrąża polskich przewoźników

Chodzi przede wszystkim o przewidziane w projekcie wykreślenie art. 8 ust. 2 ustawy o czasie pracy kierowców, który przewiduje możliwość ustalania kierowcom indywidualnego rozkładu czasu pracy, a także usunięcie z art. 11 ust. 2a tej samej ustawy zwolnienia z ustalania kierowcom rozkładu czasu pracy w transporcie towarowym. Po zmianach z tego zwolnienia ma korzystać wyłącznie transport osób.

W praktyce te zmiany oznaczają, że przedsiębiorcy zajmujący się transportem towarów będą musieli zacząć stosować art. 129 § 3 kodeksu pracy, który nakazuje sporządzać rozkład pracy dla konkretnych pracowników na co najmniej najbliższy miesiąc. Należy im ten rozkład przedstawić z tygodniowym wyprzedzeniem.

Zdaniem przewoźników zastosowanie takiej normy do kierowców jest niemożliwe. Przykładowo wielu mikro- i małych przedsiębiorców wykonuje przewozy drogowe z tzw. spotu, korzystając z giełd i platform informatycznych. Przewoźnicy nie wiedzą, kiedy i na jaki kierunek znajdą zlecenie transportowe nawet na 24 godziny przed wyjazdem w trasę.

Skutek tej regulacji będzie więc taki, że w razie braku zamówień w zaplanowanym czasie pracy kierowcy przewoźnik będzie musiał zapłacić mu postojowe (60 proc. jego wynagrodzenia), a gdy już znajdzie usługę do wykonania w dodatkowych godzinach niż przewidziane w rozkładzie, będzie musiał wypłacić kierowcy 100 proc. dodatku za pracę w nadgodzinach.

– Liczyliśmy na to, że ministerstwo postara się złagodzić kosztowne konsekwencje wdrożenia unijnych przepisów, tymczasem zaostrza także polskie regulacje. Wiele firm transportowych może nie przetrwać tych zmian – komentuje Maciej Wroński, prezes Transport i Logistyka Polska

Etap legislacyjny: po konsultacjach społecznych