Usain Bolt kończy karierę

W Ostrawie Bolt zjawił się już po raz dziewiąty, bo choć jest to raczej smutne przemysłowe czeskie miasto przy polskiej granicy, to było dla niego gościnne już wtedy, gdy był tylko patykowatym, mało znanym juniorem. Dyrektor sportowy mityngu Złote Kolce Alfons Juck twierdzi jednak, że już wtedy, w 2004 roku, widział w chłopaku z Jamajki ten niezwykły błysk.

– Bolt miał widoczny talent. Dostrzegliśmy to i zaprosiliśmy go znów w 2006 roku, już jako poważnego uczestnika zawodów. Dość szybko zdaliśmy sobie sprawę, że wokół niego trzeba budować mityng. Zawsze byliśmy gotowi przedyskutować datę startu, tak by była wygodna dla obu stron. Od dawna w naszych planach Usain miał priorytet. O ostatnim starcie rozmawialiśmy już od czasu igrzysk w Rio – wyjaśnia słowacki menedżer.

PlayStation przy łóżku

W ostatnich latach organizatorzy wysyłali po Bolta prywatny odrzutowiec do Londynu, także dlatego, że rejsowe samoloty z Pragi są bardzo ciasne. W mieście czekał na mistrza sprintu ten sam apartament z najnowszym modelem PlayStation przy łóżku. Usain i jego ekipa doceniali takie gesty, może dlatego kwoty za start nie były astronomicznie wysokie (sugestie mediów mówią o 250–300 tys. dolarów), w każdym razie gwałtownie nie rosły.

– W końcu, można śmiało powiedzieć, staliśmy się także przyjaciółmi – dodaje Juck, który stał za sprowadzeniem Bolta w 2014 roku na Stadion Narodowy, na warszawski Memoriał Kamili Skolimowskiej.

To, że legendarny sprinter wybrał Ostrawę na początek europejskiego pożegnania, nie jest zatem dziwne. – Zawsze chciałem tu przyjeżdżać. Mam doskonałe wspomnienia. Świetnie się tu czuję, prawie jak w domu. Stadion jest wypełniony po brzegi, niezależnie od pogody ludzie przychodzą mnie dopingować – mówił przed ostatnim biegiem na Stadionie Miejskim w Ostrawie-Witkowicach.

56. mityng Złote Kolce zapisał się zatem w kronikach jako miejsce, gdzie Bolt startował najczęściej, pięć razy na dystansie 100 m, trzy razy na 200 m, raz na 300 m.

Ciąg dalszy nastąpi 21 lipca w Monako na stadionie Ludwika II podczas mityngu Diamentowej Ligi. Potem od 4 do 13 sierpnia będą mistrzostwa świata w Londynie. Bolt po swojemu zapowiada atrakcje, z uśmiechem traktując groźby ze strony nowego pokolenia sprinterów.

– Tak, w Kingston pobiegłem niedawno tragicznie, ale jak słyszę o kolejnych wielkich wynikach osiąganych z wiatrem w plecy, to odpowiadam, że jestem najszybszym człowiekiem na świecie, który nie miał nigdy szczęścia do biegania w takich warunkach. Ciągle jestem faworytem – odpowiedział tym, którzy twierdzili, że 9,69 s (z wiatrem +4,8 m/s) Kanadyjczyka Andre De Grasse w Sztokholmie to mocny argument na rzecz młodszych.

Po mistrzostwach świata może jeszcze wystartuje, w każdym razie zostawił kibicom małą nadzieję, mówiąc, że pomyśli o tym, kiedy zawody w Londynie się skończą. Na pewno jednak nie przeciągnie kariery o kolejny rok. – Trener Glen Mills mówi, że mógłbym, ja mu mówię, że nie. Nawet myśl o tym mi się nie podoba – odpowiedział.

W Ostrawie sprinter ma już coś w rodzaju pomnika. W 2015 roku na dawnym terenie kopalniano-hutniczym Witkowice Dolne (Dolní Vítkovice) na pordzewiałej konstrukcji wielkiego pieca nr 1 powstała ogromna szklano-metalowa spiralna wieża, wysoka na 78 m. Są na niej tarasy widokowe, z których można patrzeć na okolicę, a przy dobrej pogodzie nawet na Beskidy. Jest też kawiarnia i parę dodatkowych pomieszczeń. Budowniczy zwrócili się do sprintera z prośbą, by ochrzcił budowlę, i tak Ostrawa ma od dwóch lat Bolt Tower – Wieżę Bolta, co upamiętnia także stosowna tablica.

Teraz van Niekerk

Zastąpić legendę z Jamajki to zadanie na razie chyba niewykonalne. Oczywiście można wskazywać, że lekkoatletyka wciąż rodzi nowe gwiazdy i że jedną z nich jest treningowy partner Bolta, niezwykły mistrz olimpijski z Rio de Janeiro – Wayde van Niekerk z RPA.