Stelvio była Cima Coppi, czyli dachem – najwyższym szczytem wyścigu. Kolarze, wspinając się pod alpejską przełęcz na tle zalegającego na poboczu śniegu, pokonali 48 zakrętów i 1800 m w pionie. Organizatorzy zaprosili ich do piekła, bo później peleton czekał jeszcze stromy podjazd do mety.
Najlepiej na królewskim etapie poradzili sobie Brytyjczyk Tao Geoghegan Hart i Australijczyk Jai Hindley, którzy mieli grać w tegorocznym Giro drugie skrzypce. Pierwszy został liderem zespołu Ineos, kiedy na trzecim etapie miednicę połamał Geraint Thomas. Drugi przez cały wyścig był przybocznym Keldermana. Holender wczoraj osłabł, ale i tak mógł świętować, bo został liderem. Różową koszulkę po 14 dniach panowania oddał mu Joao Almeida. Portugalczyk walczył jak lew, ale nie dał rady.
Stelvio, która wykuwa charaktery i rodzi legendy, wydała też wyrok na Majkę. Polak w środę miał podobno problemy żołądkowe, ale dotarł do mety z najlepszymi. Nazajutrz jechał nierówno, podnosił się z siodełka i prostował – jakby bolały go plecy. Przeżył kryzys, który pogrzebał jego szanse na podium. 31-latek z Zegartowic bywał już w Giro piąty i szósty, a teraz pozostała mu walka o miejsce w czołowej dziesiątce, bo zajmuje w klasyfikacji generalnej 11. miejsce.
W piątek etap jest płaski jak stół, więc na piąte zwycięstwo zapoluje francuski król sprintu Arnaud Demare.
W sobotę kolarze wrócą w góry, ale największe wyzwania peleton ma już za sobą, bo planowany na sobotę ostatni odcinek alpejskiego tryptyku storpedowali Francuzi, którzy z powodu rozwoju pandemii koronawirusa odmówili wpuszczenia peletonu na swoje terytorium (do Briancon i Queyras). To sprawiło, że finał Giro będzie łatwiejszy, niż chcieli organizatorzy.
