Postanowienie wydane przez Naczelny Sąd Administracyjny dotyczyło spółki, która chciała wstrzymania decyzji ministra spraw wewnętrznych o wpisie na listę osób i podmiotów wspierających agresję Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Na to nie zgodziły się jednak sądy obu instancji.
Najpierw Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że decyzja o wpisie musi zostać dokonana natychmiast, bo to wynika z ustawy z 13 kwietnia ubiegłego roku o szczególnych rozwiązaniach w przeciwdziałaniu agresji na Ukrainę. Sąd co prawda zauważył, że nie wyklucza ona możliwości wstrzymania decyzji, jednak uznał, że przemawiająca za tym argumentacja nie może opierać się na kwestiach „trudności ekonomicznych lub wizerunku strony”; w tym zaś przypadku firma nie powołała się na żadne inne.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie na decyzję WSA i podzielił jego racje.
– Interes publiczny polegający na przeciwdziałaniu agresji przeważa w tej konkretnej sytuacji nad interesem podmiotu wpisanego na taką listę. Wskazywane przez spółkę przesłanki przemawiające za wstrzymaniem zaskarżonej decyzji nie mogą być zatem brane pod uwagę ze względu na cel ustawy, tym bardziej że zostały oparte na przesłankach odnoszących się do trudności ekonomicznych – uzasadnił sąd. I dodał, że „okoliczności te stanowią oczywiste następstwa wykonania takiej decyzji jak zaskarżona w niniejszej sprawie”. A wstrzymanie wpisu w zasadzie postawiłoby pod znakiem zapytania cel całej ustawy.
NSA wskazał ponadto, że sąd wojewódzki nie jest uprawniony do kontroli legalności decyzji, której dotyczy skarga. I przypomniał, że ustawa odnosi się jedynie do „zamrażania majątku”, co w praktyce oznacza tymczasowy brak możliwości dysponowania nim. Nie jest to równoznaczne z pozbawieniem spółki prawa własności – to jest możliwe bowiem tylko wtedy, gdy dokonane zostaje na cel publiczny lub przepadek.
