Spółka domagała się zapłaty 11,7 tys. zł plus odsetki od Jana S., przedsiębiorcy jednoosobowego, wpisanego do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej. Najpierw odnotowano w CEIDG, że zaprzestał wykonywania działalności, a rok później wykreślono go z niej w ogóle. I w tym przejściowym okresie referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym i zarządził doręczenie odpisów pozwu i nakazu na adres pozwanego z CEIDG podany w pozwie.
Gdzie jest pozwany?
Pozwany nie odebrał dwukrotnie awizowanej przesyłki i wróciła do sądu, więc referendarz na podstawie art. 1391 § 1 kodeksu postępowania cywilnego zobowiązał pełnomocnika spółki do doręczenia pozwanemu pozwu i nakazu za pośrednictwem komornika i wskazania adresu, pod którym pozwany przebywa. Taka procedura obowiązuje od kilku lat i miała wprowadzić pewność doręczenia pierwszego pisma procesowego pozwanemu. Doręczenie komornikowi się jednak nie udało, nie ustalił też adresu pozwanego. Spółka wniosła więc o ustanowienie kuratora dla pozwanego i kontynuację postępowania. Referendarz jednak uznał, że spółka nie wyczerpała procedury komorniczego doręczenia, więc ta wniosła skargę na orzeczenie referendarza, wskazując, że nie miała wpływu na czynności komornika, a interpretacja referendarza pozbawia ją ochrony praw.
Czytaj więcej
Tylko właściwe doręczenie osobie uprawnionej do odbioru wywołać może przewidziany przez prawo skutek procesowy.
Rozpatrując skargę, sędzia Michał Ptaszek z SR dla m.st. Warszawy powziął wątpliwości, jak rozumieć dwa kluczowe przepisy dotyczące doręczeń przesyłek sądowych przedsiębiorcom, i zawarł je w dwóch pytaniach prawnych do SN:
po pierwsze ,dotyczącym art. 1391 § 1 k.p.c., który stanowi, że jeżeli pozwany mimo powtórzenia awizowania nie odebrał pozwu (lub innego pisma procesowego wywołującego potrzebę podjęcia obrony jego praw), to sąd zobowiązuje go do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika. Pytanie SR jest takie, czy ta zasada dotyczy także pozwanego będącego przedsiębiorcą wpisanym do CEIDG. A w razie przeczącej odpowiedzi na to pytanie o wyjaśnienie kolejnego przepisu: art. 133 § 2 (1) k.p.c., który stanowi, że pisma procesowe lub orzeczenia dla przedsiębiorcy wpisanego do CEIDG doręcza się na adres do doręczeń udostępniony w tej ewidencji, chyba że przedsiębiorca wskazał inny adres do doręczeń. SR pyta tu, czy ta zasada obejmuje także przedsiębiorcę z odnotowanym w CEIDG faktem zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, lecz niewykreślonego z tej ewidencji.
