Od kilku już dekad jednym z bardziej doniosłych zagadnień związanych ze specyfiką i charakterem ochrony własności intelektualnej jest kwestia właściwego liczenia terminów przedawnienia roszczeń związanych z naruszeniami praw chroniących znak towarowy, patent, czy wzór. Zagadnienie to jest żywo dyskutowane w literaturze i w różny sposób oceniane w postępowaniach sądowych, zwłaszcza w odniesieniu do naruszeń mających powtarzalny lub ciągły charakter. Co jednak najistotniejsze – w zależności od przyjętej wykładni przepisów regulujących przedawnienie roszczeń związanych z naruszeniem IP – właściciel takich praw może być w określonych okolicznościach sprawy ograniczony lub nawet pozbawiony skutecznej ochrony.