Zbyt szeroki przedmiot zamówienia może powodować ograniczenie kręgu wykonawców, którzy mają szanse wziąć udział w postępowaniu o udzielenie zamówienia.
Zachęta do dzielenia
Instytucja podziału zamówienia na części wywodzi się z Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych (dalej: „dyrektywa klasyczna") – motyw 78 dyrektywy stanowi, że „Zamówienia publiczne powinny być dostosowane do potrzeb MŚP. (...) W tym celu oraz aby zwiększyć konkurencję, instytucje zamawiające należy w szczególności zachęcać do dzielenia dużych zamówień na części." Polski ustawodawca nie nałożył jednak na zamawiających obowiązku dzielenie zamówienia na części. Zgodnie z art. 36aa ust. 1 Pzp „Zamawiający może podzielić zamówienie na części, określając zakres i przedmiot tych części." Podział zamówienia na części jest więc jedynie uprawnieniem zamawiającego, które doznaje jednak pewnych ograniczeń.
Czytaj także:
Przetargi: podział zamówienia na części
Potrzebne uzasadnienie
W przypadku, gdy zamawiający nie zdecyduje się dokonać podziału zamówienia na części, jest on zobowiązany zamieścić w protokole postępowania uzasadnienie takiej decyzji (art. 96 ust. 1 pkt 11 Pzp). Przepis ten stanowi transpozycję do polskiego porządku prawnego art. 46 ust. 1 dyrektywy klasycznej. Uzasadnienie braku podziału zamówienia na części powinno być jak najszersze, zawierać analizę sytuacji rynkowej danego rodzaju zamówień, opisywać relacje cenowe poszczególnych świadczeń.