Plan zagospodarowania zgodny ze studium uwarunkowań - co to oznacza w praktyce

Przed uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego organy gminy muszą sprawdzić, czy jest on zgodny ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Co to oznacza w praktyce? Na co zwracać uwagę przy analizie studium i projektu planu?

Publikacja: 17.10.2017 05:50

Plan zagospodarowania zgodny ze studium uwarunkowań - co to oznacza w praktyce

Foto: www.sxc.hu

Ustalenia planu miejscowego stanowią konsekwencję zapisów studium. Tak więc ustalone np. w studium minimalne i maksymalne parametry i wskaźniki urbanistyczne będą wiążące również dla organów gminy przy sporządzaniu planu miejscowego (rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody mazowieckiego z 25 stycznia 2017 r., 4131.5.2017. JF LEX).

Pełna weryfikacja zgodności między planem miejscowym a studium oznacza nie tylko weryfikację części tekstowych obu aktów, ale również części graficznych. W obu przypadkach ważną, wręcz podstawową kwestią będzie to, jak szczegółowe w danym przypadku będą zapisy studium. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, to konkretna rada gminy uchwalając studium decyduje o zakresie związania nim planu miejscowego. Zakres związania będzie zależny od szczegółowości zapisów (wyrok NSA z 1 marca 2017 r., II OSK 1379/16, LEX nr 2287229). W innym wyroku (z 17 listopada 2016 r. II OSK 311/15, LEX nr 2190768) NSA zauważył, że nie wszystkie ustalenia studium mogą zostać wprost przeniesione do postanowień planu miejscowego. Plan miejscowy może przede wszystkim precyzować postanowienia o charakterze ogólnym. Nie może to jednak prowadzić do zmiany kierunków zagospodarowania określonych w studium. Niewątpliwie, naruszeniem studium byłaby zmiana przeznaczenia w planie miejscowym, bez uprzedniej zmiany odpowiednich zapisów studium. Przy czym naruszenie przez plan miejscowy studium zawsze powodować będzie możliwość zakwestionowania planu miejscowego. W tym przypadku nie ma znaczenia to, czy naruszenie można uznać za istotne, czy też nieistotne (wyrok NSA z 17 marca 2015 r., II OSK 1969/13, LEX nr 2087381).

Przykład związany z bardziej szczegółowymi zagadnieniami znajdziemy w tezie orzeczniczej z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach (z 10 maja 2017 r., II SA/Ke 104/17, LEX nr 2291863). Sąd uznał, że nie można zgodzić się ze stanowiskiem, że sprzeczność planu z ustaleniami studium wystąpi tylko wówczas, gdy w planie miejscowym pod zabudowę będzie przeznaczony większy teren, niż przewiduje to studium. Zdaniem WSA taka sama niezgodność wystąpi w sytuacji, kiedy plan miejscowy będzie przeznaczać pod zalesienie teren, który w studium byłby przeznaczony pod rozwój istniejącej zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej.

Wniosek

To studium określa gminną koncepcję w zakresie polityki przestrzennej. Czasem robi to dobrze, czasem źle. Niekiedy organy gminy same wiążą się wielką liczbą szczegółowych ustaleń studium. Ale nie zmienia faktu, że przy ocenie zgodności z tym studium planów miejscowych, bierze się pod uwagę nie tylko literalne brzmienie obu aktów, ale również cele i wartości wyrażone w studium.

—dr Maciej J. Nowak, radca prawny

podstawa prawna: art. 20 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. DzU z 2017, poz.1073)

Ustalenia planu miejscowego stanowią konsekwencję zapisów studium. Tak więc ustalone np. w studium minimalne i maksymalne parametry i wskaźniki urbanistyczne będą wiążące również dla organów gminy przy sporządzaniu planu miejscowego (rozstrzygnięcie nadzorcze wojewody mazowieckiego z 25 stycznia 2017 r., 4131.5.2017. JF LEX).

Pełna weryfikacja zgodności między planem miejscowym a studium oznacza nie tylko weryfikację części tekstowych obu aktów, ale również części graficznych. W obu przypadkach ważną, wręcz podstawową kwestią będzie to, jak szczegółowe w danym przypadku będą zapisy studium. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, to konkretna rada gminy uchwalając studium decyduje o zakresie związania nim planu miejscowego. Zakres związania będzie zależny od szczegółowości zapisów (wyrok NSA z 1 marca 2017 r., II OSK 1379/16, LEX nr 2287229). W innym wyroku (z 17 listopada 2016 r. II OSK 311/15, LEX nr 2190768) NSA zauważył, że nie wszystkie ustalenia studium mogą zostać wprost przeniesione do postanowień planu miejscowego. Plan miejscowy może przede wszystkim precyzować postanowienia o charakterze ogólnym. Nie może to jednak prowadzić do zmiany kierunków zagospodarowania określonych w studium. Niewątpliwie, naruszeniem studium byłaby zmiana przeznaczenia w planie miejscowym, bez uprzedniej zmiany odpowiednich zapisów studium. Przy czym naruszenie przez plan miejscowy studium zawsze powodować będzie możliwość zakwestionowania planu miejscowego. W tym przypadku nie ma znaczenia to, czy naruszenie można uznać za istotne, czy też nieistotne (wyrok NSA z 17 marca 2015 r., II OSK 1969/13, LEX nr 2087381).

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe