Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku I UK 186/16 z 16 maja 2017 r.
W maju 2013 r. zlecono płatnikowi składek wykonanie projektów, które zrealizowano po konsultacjach poprzedzających realizację. Brała w nich udział zainteresowana, której płatnik powierzył na podstawie umowy o pracę wykonanie projektów w październiku 2013 r. Zainteresowana otrzymała od płatnika wynagrodzenie oraz znaczną nagrodę uznaniową. Zgodnie z przedłożonym przez płatnika 9 stycznia 2014 r. zaświadczeniem na druku ZUS Z-3, organ wypłacił na rzecz zainteresowanej przypadające po sobie od grudnia 2013 r. zasiłki: chorobowy i macierzyński. Kwota została obliczona w oparciu o wynagrodzenie określone w umowie o pracę oraz nagrodę uznaniową. W marcu 2014 r. organ rentowy wszczął postępowanie wyjaśniające odnośnie okresu, za który została wypłacona nagroda. Decyzją z 11 sierpnia 2014 r. organ rentowy zobowiązał płatnika do zwrotu nienależnie wypłaconych zasiłków. Przyjęta pierwotnie podstawa wymiaru była wadliwa, a powstała różnica w wysokości wypłaconych świadczeń podlegała zwrotowi.