ZUS ustali im emeryturę od nowej kwoty bazowej nawet wtedy, gdy nowo wskazane zarobki są nieco niższe od tych, które ostatnio przyjął, licząc jej poziom.
W powiązaniu z zarobkami
Osobom urodzonym przed 1 stycznia 1949 r., a także tym, które do końca 2008 r. spełniły warunki wymagane do uzyskania wcześniejszej emerytury, wysokość świadczenia ZUS naliczał według wcześniej obowiązujących zasad, które potocznie nazywa się dotychczasowymi. Na wyliczoną im kwotę emerytury najbardziej wpływają zarobki uzyskane w wybranych latach życia zawodowego. Mogą one podwyższyć swoje świadczenie również wtedy, gdy te zarobki osiągały w okresie przypadającym po jego przyznaniu. W wyniku ostatniej nowelizacji ustawy emerytalnej z tego sposobu skorzystają też emeryci, którzy podczas kariery zawodowej mieli wysokie wynagrodzenia.
„Stara" emerytura zależy od kilku czynników – przede wszystkim aktualnej kwoty bazowej, liczby udowodnionych okresów składkowych i nieskładkowych oraz podstawy wymiaru świadczenia. Tę ostatnią oblicza się, mnożąc wskaźnik wysokości tej podstawy (wypadkowa zarobków ubezpieczonego z lat kalendarzowych wskazanych do jej ustalenia i przeciętnych płac z tych lat) przez aktualną kwotę bazową.
Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury można podać zarobki z dziesięciu kolejnych lat kalendarzowych wybranych z ostatniego 20-lecia przypadającego przed rokiem zgłoszenia wniosku o to świadczenie lub z 20 lat dowolnie wybranych z całego okresu ubezpieczenia przypadającego przed tym rokiem.
Przepisy dopuszczają przeliczenie podstawy wymiaru emerytury przy zastosowaniu nowej kwoty bazowej dla osób, które pracują po jej przyznaniu. Wyższa baza od poprzedniej pozwala podwyższyć świadczenie. Jednak dotychczas warunkiem tego przeliczenia było – co do zasady – uzyskiwanie wyższych zarobków od tych, które poprzednio przyjęto do ustalenia podstawy wymiaru emerytury.
