Do takiego wniosku doszedł Trybunał Sprawiedliwości w Luksemburgu po rozpatrzeniu sprawy obywatela Łotwy (C-631/17). Wyrok ma zastosowanie do wszystkich obywateli UE w podobnej sytuacji.
Przez prawie pół roku S.F. pracował jako marynarz dla spółki z siedzibą w Holandii. Wykonywał pracę na pokładzie statku pływającego pod banderą Bahamów na Morzu Północnym, poza terytorium Unii Europejskiej. Holenderskie organy podatkowe wydały wobec S.F. decyzję podatkową o ustaleniu wymiaru składek na zabezpieczenie społeczne do zapłacenia w Holandii. S.F. nie zgodził się z nią. Uważał, że nie należy do holenderskiego systemu ubezpieczeń społecznych.
Spór marynarza z urzędnikami trafił do sądu najwyższego. Ten jednak nabrał wątpliwości jak zastosować unijne przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia w tak szczególnej sytuacji i zwrócił się do Trybunału z pytaniem prejudycjalnym.
W dzisiejszym wyroku Trybunał przypomniał swoje wcześniejsze orzecznictwo: sama okoliczność, że pracownik świadczy pracę poza terytorium Unii, nie wystarczy, by przepisy prawa Unii dotyczące swobodnego przepływu pracowników, m.in. rozpatrywane rozporządzenie, nie miały zastosowania. Jest oczywiście warunek: stosunek pracy musi zachować wystarczająco ścisły związek z terytorium Unii. Jest tak wówczas, gdy obywatel Unii, zamieszkały w jednym z państw członkowskich, został zatrudniony przez przedsiębiorstwo mające siedzibę w innym państwie członkowskim.
- W sprawie S.F. stosunek pracy zachowuje wystarczająco ścisły związek z terytorium Unii, ponieważ w okresie pracy poza terytorium Unii marynarz zachował miejsce zamieszkania na Łotwie, a siedziba jego pracodawcy mieściła się Niderlandach. Taka sytuacja jest objęta zakresem zastosowania rozporządzenia w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego - uznał TSUE.